Dr.Chuck Pierce |
Brian Kooiman |
ผมได้แบ่งปันบ้างเกี่ยวกับ "ภารกิจ" นี้ ในช่วงนมัสการเมื่อวาน ถ้าคุณไม่สามารถมาร่วมนมัสการกับเราได้ก็สามารถดูจาก เว๊ปแคสต์รีเพล (webcast replay) เมื่อผมสอนในหัวข้อ "วาระแห่งการรับเสื้อคลุม"
วันที่ 3 (6 ธ.ค.) เวลาที่จะ "หันกลับ" โดย ไบรอัน โคยแมน (Brian Kooiman)
ผมกำลังอ่านพระคัมภีร์หนังสือโครินธ์ในการอ่านพระคัมภีร์ประจำวันของผม ปีนี้ผมอ่านพระคัมภีร์ฉบับแปล The Message ซึ่งเป็นพระคัมภีร์ที่แปลโดยใช้ที่เราใช้พูดในการดำเนินชีวิตประจำวัน ซึ่งมีหลายตอนที่อ่านแตกต่างไปจากฉบับแปลหลายๆ ฉบับที่เราใช้กันอยู่เป็นประจำ
ในขณะที่ผมอ่านจาก 2 โครินธ์ 7 คำว่า "หันกลับ" จุดประกายให้กับผม ส่วนใหญ่ของคำนี้โผล่ขึ้นมาจากเวลาที่คุณ (ชัค) ใช้เวลากับซินดี้และไมค์ เจค๊อปส์ และแผนการที่จะจัดการประชุม "วาระของการหันกลับ" ในวันพุธที่ 31 ธันวาคมร่วมกับคืนการนมัสการแบบนานาชาติ พวกคุณทุกคนรู้สึกอย่างแรงกล้าว่าในปีแห่งพายุหมุนนี้ เราจำเป็นต้องยอมให้พระวิญญาณบริสุทธิ์ที่จะหันเราไปรอบๆ ในแบบใดก็ได้ที่จำเป็นเพื่อเราจะไม่เข้าไปสู่ 2015 ด้วยการถูกกดขี่ ความรู้สึกหดหู่หรือความทุกข์ใจ พระคำตอนนี้พูดโดยตรงถึงเสรีภาพที่มีให้แก่เรา
อัครทูตเปาโลได้เขียนจดหมายไปถึงคริสตจักรในเมืองโครินธ์เรียบร้อยแล้ว เพื่อเผชิญหน้ากับสถานการณ์ที่เป็นอันตราย ตอนนี้ในจดหมายฉบับที่ 2 ที่เขียนถึงคริสตจักรในเมืองโครินธ์เพื่อติดตามผลการตอบสนองของพวกเขา:
(แปลตามฉบับ The Message) "แม้ว่าข้าพเจ้ารู้สึกแย่ในเวลานั้น แต่ข้าพเจ้าไม่รู้สึกแย่อีกแล้วเพราะข้าพเจ้าได้เห็นว่ามันคลี่คลายออกมาอย่างไร จดหมายนั้นทำให้ท่านทุกข์ใจ แต่เพียงชั่วครู่เท่านั้น ตอนนี้ข้าพเจ้าดีใจ ที่ท่านไม่เพียงแต่ทุกข์ใจเท่านั้น แต่ความสั่นสะเทือนนั้นทำให้ท่านหันกลับในสิ่งต่างๆ ท่านยอมให้ความทุกข์ใจนำท่านมาที่พระเจ้า ไม่ใช่ผลักท่านออกจากพระองค์ ผลลัพธ์คือได้รับทั้งหมดโดยไม่มีการสูญเสียไป ความทุกข์ใจที่ผลักดันเราให้ไปถึงพระเจ้าจะเป็นเช่นนั้น มันทำให้เราหันกลับมา มันพาเรากลับสู่เส้นทางแห่งความรอด เราไม่เคยรู้สึกเสียใจกับความเจ็บปวดแบบนั้น แต่คนเหล่านั้นที่ยอมให้ความทุกข์ใจผลักดันพวกเขาให้ออกห่างจากพระเจ้าจะเต็มไปด้วยความเสียใจ และลงเอยด้วยความตายจากความเสียใจ และบัดนี้ช่างเป็นสิ่งยอดเยี่ยมในทุกวิถีทางมิใช่หรือที่ความทุกข์ใจนี้ได้กระตุ้นให้ท่านเข้าใกล้พระเจ้ามากขึ้น ท่านห่วงใยมากขึ้น กระตือรือร้นมากขึ้น ยำเกรงมากขึ้น เป็นมนุษย์มากขึ้น รักมากขึ้น รับผิดชอบมากขึ้น ไม่ว่าจะมองจากมุมใดท่านได้ออกมาจากสิ่งนี้พร้อมกับจิตใจที่บริสุทธิ์ และนั่นคือสิ่งที่ข้าพเจ้าหวังใจตั้งแต่เริ่มแรกเมื่อข้าพเจ้าเขียนจดหมายนั้น" (2 คร. 7:8-12ก)
บ่อยครั้งที่เราถือว่าความทุกข์ใจเป็นสิ่งที่จะหลีกเลี่ยง หรือคิดว่ามันมีเป้าหมายที่จะปล้นเอาความชื่นชมยินดีและชีวิตไป แต่พระเจ้าของเราสามารถที่จะทำให้ทุกสิ่งออกมาเป็นผลดี ดังนั้น ตามที่อ.เปาโลได้แบ่งปันกับคริสตจักรในเมืองโครินธ์ว่า ความทุกข์ใจสามารถถูกใช้เพื่อนำเรามาถึงพระเจ้าและพัฒนาความบริสุทธิ์ของหัวใจ ความทุกข์ใจสามารถจะเป็นสิ่งที่พระเจ้าใช้เพื่อหันเรากลับมาสู่ความเต็มขนาดในแผนการและเป้าประสงค์ของพระองค์
ผมไม่ได้สนับสนุนให้พวกเราไปเสาะแสวงหาสถานการณ์ที่ทำให้ทุกข์ใจ แต่ผมมีความมั่นใจว่าในเดือนนี้ซึ่งพระเจ้ากำลังให้เรามาอยู่ในจุดศูนย์กลางแห่งสันติสุขของพระองค์อีกครั้ง และเรียกอัตลักษณ์ใหม่ให้ผงาดขึ้นภายในเรา ว่าพระองค์สามารถจะหันสถานการณ์ทุกข์ใจใดๆ ให้กลายเป็นโอกาสเพื่อการสรรเสริญและเต้นรำ พระองค์สามารถปลอบใจผู้ที่โศกเศร้าคร่ำครวญในศิโยน ให้ความสวยงามแทนขี้เถ้า น้ำมันแห่งความยินดีแทนความเศร้าโศก เสื้อคลุมแห่งการสรรเสริญแทนจิตใจที่ท้อถอย เพื่อคนจะเรียกเขาว่าต้นไม้แห่งความชอบธรรม ที่ซึ่งพระเยโฮวาห์ทรงปลูกไว้ เพื่อพระองค์จะทรงได้รับสง่าราศี (อสย.61:3)
แม้ว่าผมอาจจะไม่เข้าใจกระบวนการทั้งหมด แต่ผมเลือกที่จะไว้วางใจพระเจ้าในเวลาของพระองค์
Day 3 of 21 Days:
Brian Kooiman brought a scripture to me on Friday from 2 Corinthians, and I believe this is something that God is saying to all of us. I couldn’t write a devotion on Saturday since I was babysitting! I shared some about this “assignment” during yesterday’s service. If you were not able to join us, be sure to watch the webcast replay when I ministered on “Time to Receive a Mantle!”
A Time to “Turn Around!” by Brian Kooiman
In my daily Bible reading, I have been reading through Corinthians. This year I have been reading The Message version of the Bible. With its use of every day speech, many passages read differently than traditional versions. As I read from 2 Corinthians 7, the words “turn around” quickened to me. Much of this stemmed from the time you (Chuck) had just spent with Cindy and Mike Jacobs, and your plans to host a “Time to Turn Around Service” on Wednesday, December 31 in conjunction with our International Night of Worship. All of you felt strongly that in a whirlwind year, we needed to allow Holy Spirit to turn us around in any way necessary so that we would not enter 2015 with any type of oppression, depression or distress. This passage speaks directly into the freedom that is available to us.
The Apostle Paul had already written a letter to the church in Corinth, to confront a harmful situation. Now, in a second letter to the church in Corinth he follows up to commend the fruit of their response:
“Although I felt awful at the time, I don't feel at all bad now that I see how it turned out. The letter upset you, but only for a while. Now I'm glad - not that you were upset, but that you were jarred into turning things around. You let the distress bring you to God, not drive you from him. The result was all gain, no loss. Distress that drives us to God does that. It turns us around. It gets us back in the way of salvation. We never regret that kind of pain. But those who let distress drive them away from God are full of regrets, end up on a deathbed of regrets. And now, isn't it wonderful all the ways in which this distress has goaded you closer to God? You're more alive, more concerned, more sensitive, more reverent, more human, more passionate, more responsible. Looked at from any angle, you've come out of this with purity of heart. And that is what I was hoping for in the first place when I wrote the letter.” (2 Corinthians 7:8-12a)
Too often we consider distress as something to be avoided, or whose only purpose is to rob joy and life. However, our God is able to work all things together for good. Therefore, as Paul shares with the church in Corinth, distress can be used to bring us to God and develop purity of heart. Distress can be the very thing that God uses to turn us around and turn back into the fullness of His plans and purposes.
I am not advocating that we seek out distressing situations. But I do have confidence that in this month in which God is re-centering us in His peace, and calling forth a new identity to arise within us, that He can turn any distressing situation into an opportunity for praise and dancing. He is well able to console those who mourn in Zion, to give them beauty for ashes, the oil of joy for mourning, the garment of praise for the spirit of heaviness; that they may be called trees of righteousness, the planting of the Lord, that He may be glorified. (Is. 61:3 NKJV)
Although I may not understand the process, I choose to trust the Lord with the turning!
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น