11 กันยายน 2553

เทศกาลอยู่เพิง(Feast of Tabernacles)

(ลงข่าวคริสตชนวันที่ 15 ก.ย.2010)



ในช่วงเดือนกันยายนมีเทศกาลของอิสราเอลที่มีความสำคัญสำหรับคริสตชน คืออยู่ในช่วงปีใหม่มุ่งสู่ปี 5771 ปีแห่งการเตรียมชีวิตสู่พระสิริของพระเจ้าจะเทลงมา

ในวันที่ 8-9 กันยายน เทศกาลเป่าแตรเขาสัตว์ (Rosh Hashanah) เริ่ม 8 กย 18.00 น. ต่อด้วย วันที่ 17-18 กันยายน วันลบมลทินบาป และวันที่ 22-29 กันยายน เทศกาลอยู่เพิง

พระเจ้าได้กำหนดให้มีเทศกาลที่ชาวยิวเดินทางไปรวมตัวกันเพื่อนมัสการพระเจ้าและถวายเครื่องบูชาแด่พระองค์โดยกำหนดให้เป็นเวลาที่เฉพาะเจาะจงในแต่ละปี



Feast of Tabernacles (เทศกาลอยู่เพิง) หรือ Feast of Booths หรือ “Sukkot” คำว่า Sukkot เป็นพหูพจน์ของคำว่า Sukkah หมายถึง "เพิง" หรือ "กระท่อม" ("อยู่เพิง" ไม่ใช่ "อยู่เพลิง" อันนั้ใช้กับผู้หญิงหลังคลอด อยู่ไฟ)

อ้างอิงจากพระคัมภีร์ที่มี เช่น เลวีนิติ 23:34,เฉลยธรรมบัญญัติ 16:13,เศคาริยาห์ 14:16-19,เนหะมีย์ 8:14, เพื่อระลึกถึงครั้งที่ได้ออกจากอียิปต์อพยพไปในถิ่นทุรกันดาร เริ่มในวันที่ 15 เดือน 7 เป็นการอยู่เพิง 7 วัน หลังสิ้นสุดเทศกาลจะตามมาด้วยวันที่ 8 ที่เป็นวันอันยิ่งใหญ่ที่เรียกว่า “The Eighth Day” (เลวีนิติ 23:36-39) (ยอห์น 7:37)

เป็นวันประชุมอันบริสุทธิ์ วันนี้เริ่มในวันที่ 15 ของเดือน Tishrei ในปฏิทินฮีบรู เป็นเทศกาลวันหยุดที่ยาวนานที่สุด

เทศกาลอยู่เพิง ซึ่งเวลาแห่งพิธีเฉลิมฉลองนี้เป็นเวลาแห่งพระพรที่ชาวยิวได้รอคอย เราจะศึกษาถึงการเตรียมใจต่อการเข้าสู่เทศกาลอยู่เพิง ตามที่พระเจ้าได้บอกเราให้กระทำในแต่ละปีว่าเป็นอย่างไรบ้างอย่างน้อย 5 ประการด้วยกัน


ความหมายของการเฉลิมฉลองเทศกาลอยู่เพิง

เป็นการระลึกถึงการที่ชาวยิวพึ่งพาพระเจ้าครั้งแรกในถิ่นทุรกันดาร ซึ่งเป็นภาพเล็งถึงงานเลี้ยงในอนาคตสำหรับชาวยิวและบรรดาประชาชาติที่ได้รู้จักพระเจ้า จะได้พักสงบในแผ่นดินของพระบิดา
โอกาสนี้ประชาชนพากันเอากิ่งไม้ ใบปาล์ม และใบไม้อื่นๆ ไปสร้างเพิงพักเพื่ออาศัยชั่วคราว (ลักษณะของเพิง สามารถรื้อถอนได้ เคลื่อนย้ายได้ "Knock down") เป็นการระลึกถึงเวลาที่ชนชาติอิสราเอลเร่ร่อนพเนจรอยู่ในถิ่นทุรกันดาร เป็นเทศกาลแห่งการพักสงบ แสวงหาพระเจ้า ตลอดจนตระหนักว่าโลกนี้เป็นเพียงที่พักชั่วคราว แต่ที่พักอันถาวรนั้นคือ "แผ่นดินสวรรค์ "

ยังมีการเรียกเทศกาลนี้อีกชื่อหนึ่งว่า เทศกาลเลี้ยงฉลองการเก็บพืชผลปลายปี เพราะเป็นวันสิ้นปีแห่งการเกษตรกรรม ชาวอิสราเอลจึงเฉลิมฉลองกันด้วยความปีติร่าเริง

แต่ละคริสตจักรมักจะจัดค่ายประจำปี เพื่อสมาชิกจะมีโอกาสได้แสวงหาพระเจ้าร่วมกันในภาพรวม ใช้เวลาเพื่อเฉลิมฉลองนมัสการพระเจ้า ค่ายประจำปีจึงมีที่มาจากเทศกาลอยู่เพิงนี้ คือเป็นช่วงเวลาพิเศษที่สมาชิกในคริสตจักรจะมาใช้เวลาแสวงหาพระเจ้า และเป็นช่วงเวลาแห่งการพักสงบในพระเจ้าร่วมกัน

คนอิสราเอลทำอะไรกันในเทศกาลอยู่เพิง เทศกาลนี้ตรงกับเดือนเอธานิมของยิวซึ่งตรงกับเดือนกันยายนหรือตุลาคมของเดือนสากล เป็นเวลาที่สิ้นสุดการเก็บเกี่ยวพืชผลแล้ว และมี การฉลองกันอย่างรื่นเริงเป็นเวลา 7 วัน

1.สร้างเพิงพักอยู่ร่วมกันและหยุดพักจากการงาน



ลนต.23:34-35 จงกล่าวแก่คนอิสราเอลว่า ในวันที่สิบห้าเดือนที่เจ็ดนี้ เป็นวันเทศกาลอยู่เพิงถวายแด่พระเจ้าสิ้นเจ็ดวัน จะมีการประชุมบริสุทธิ์ในวันแรก เจ้าอย่าทำงานหนัก

ลนต.23:42-43 เจ้าจงอยู่ในเพิงเจ็ดวัน ทุกคนที่เป็นชาวพื้นเมืองอิสราเอลให้เข้าอยู่ในเพิง เพื่อชาติพันธุ์ของเจ้าจะได้ทราบว่า เมื่อเราพาคน อิสราเอลออกจากแผ่นดินอียิปต์นั้น เราได้ให้เขาอยู่ในเพิง เราคือพระเยโฮวาห์พระเจ้าของเจ้า"

ฉธบ.16:13 "ท่านจงถือเทศกาลอยู่เพิงเจ็ดวัน เมื่อท่านเก็บรวบรวมพืชผลของท่านจากลานนวดข้าว และจากบ่อย่ำองุ่นของท่านแล้ว


พระเจ้าสั่งให้คนอิสราเอลสร้างเพิงพักเพื่ออาศัยชั่วคราว การสร้างเพิงพักนี้ เพื่อเป็นสัญลักษณ์เตือนใจคนอิสราเอลถึงช่วงเวลาที่บรรพบุรุษของเขาเดินทางในถิ่นทุรกันดาร เป็นช่วงเวลาซึ่งพระเจ้าได้นำเขาออกจากอียิปต์ และพวกเราได้เห็นความยิ่งใหญ่ของพระเจ้าในช่วงเวลานั้นด้วย เพราะช่วงเวลานั้นคนอิสราเอลต้องอาศัยอยู่ในเต็นท์

การสร้างเพิงพักนี้ ยังเป็นเหมือนเครื่องเตือนใจว่า โลกนี้เป็นเพียงสถานที่อาศัยเพียงชั่วคราวสำหรับคนของพระเจ้า แต่ที่อาศัยที่ถาวรนิรันดร์ของเรานั้นคือ สวรรคสถาน (ฮบ.11.13-16)

นอกจากนี้ พระเจ้าสั่งว่าอย่าทำงานหนัก เพื่อจะให้คนของพระองค์ได้พักสงบจากการงาน มีเวลาที่สนใจและได้สัมพันธ์กับพระองค์ อย่างแท้จริง

2.ทุกคนจะเข้าร่วมและเตรียมสิ่งที่จะถวายมามอบแด่พระเจ้า

ฉธบ.16:16-17 บรรดาผู้ชายทั้งสิ้นจะต้องเข้ามาเฝ้าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านปีละสามครั้ง ณ สถานที่ซึ่งพระองค์ทรงเลือกไว้ คือ ณ เทศกาลกินขนมปังไร้เชื้อ เทศกาลสัปดาห์ และเทศกาลอยู่เพิง อย่าให้เขาไปเฝ้าพระเจ้ามือเปล่าๆ ให้ทุกคนถวายตามความสามารถของเขา ตามส่วน พระพรที่พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านทั้งหลายประทานแก่ท่าน

พระเจ้ากำชับให้ชนอิสราเอลนำลูกหลาน ญาติพี่น้อง และทาสชายหญิง คนเลวี เด็กกำพร้า แม่ม่าย และคนต่างด้าวสามารถมาร่วมในเทศกาลดังในพระธรรม ฉธบ.16:12-15

ท่านพึงจำไว้ว่าท่านเคยเป็นทาสในอียิปต์ ท่านพึงระวังที่จะปฏิบัติตามกฎเกณฑ์เหล่านี้… ในการเลี้ยงนั้นท่านจงปีติร่าเริง ทั้งท่านและบุตรชายหญิงของท่าน และทาสชายหญิงของท่าน ทั้งคนเลวีและคนต่างด้าว ทั้งเด็กกำพร้า และแม่ม่ายซึ่งอยู่ในเมืองของท่าน…เพราะว่าพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่านจะทรงอำนวยพระพรแก่พืชผลของท่าน และแก่ผลงานที่มือท่านกระทำ เพื่อว่าท่านจะมีแต่ความปีติยินดี”


ในการเข้าร่วมเทศกาลอยู่เพิงของชนชาวอิสราเอล พระเจ้าตรัสสั่งให้นำสิ่งของที่นอกเหนือจากการถวายในวันสะบาโตไปด้วย ซึ่งการถวายดังกล่าวเป็นการถวายด้วยใจสมัครที่ถวายแด่พระเจ้า ตามความสามารถของเขา หรือตามส่วนพระพรที่พระเจ้าได้ทรงประทานแก่เรา


การถวายของชนชาติอิสราเอลในเวลานั้นอาจหมายถึง พืชผลจากสิ่งที่ครอบครัวของตนได้เพาะปลูกไว้ เพื่อเตรียมไว้สำหรับการมาถวายในเทศกาลอยู่เพิง

การถวายในเทศกาลอยู่เพิงนี้นั้นแตกต่างไปจากการถวายของทุกเทศกาลที่มีอยู่ เพราะสิ่งของการถวายสำหรับในเทศกาลนี้นั้นจะมีจำนวนของถวายมากกว่าทุกเทศกาล (กดว.29:12-38)



ดังนั้นจึงเป็นโอกาสพิเศษที่เราจะจัดเตรียมสิ่งต่างๆ เพื่อนำมามอบถวายแด่พระเจ้าได้ตามสัดส่วนแห่งการอวยพรของพระเจ้าร่วมกัน

3.เข้าร่วมประชุมเพื่อใคร่ครวญพระวจนะ

ฉธบ.31:10-12 และโมเสสบัญชาเขาว่า "เมื่อครบทุกๆ เจ็ดปี ตามเวลากำหนดปีปลดปล่อย ณ เทศกาลอยู่เพิง เมื่อคนอิสราเอลประชุมพร้อมกันต่อพระพักตร์พระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ณ สถานที่ซึ่งพระองค์ทรงเลือกไว้นั้น ท่านทั้งหลายจงอ่านกฎหมายนี้ให้คนอิสราเอลทั้งปวงฟัง จงเรียกประชาชนให้มาประชุมกันทั้งชาย หญิง และเด็ก ทั้งคนต่างด้าวในเมืองของท่านเพื่อให้เขาได้ยินและเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระเยโฮวาห์ พระเจ้าของท่าน และให้ระวังที่จะกระทำตามถ้อยคำทั้งสิ้นของธรรมบัญญัตินี้ และเพื่อบุตรหลานทั้งหลายของเขาผู้ยังไม่ทราบจะได้ยิน และเรียนรู้ที่จะยำเกรงพระเยโฮวาห์พระเจ้าของท่าน ตราบเท่าเวลาซึ่งท่านอยู่ในแผ่นดิน ซึ่งท่านกำลังจะยกข้ามแม่น้ำจอร์แดนไปยึดครองนั้น


พระเจ้าตรัสสั่งชนชาวอิสราเอลไม่เพียงแค่มารวมกันเพื่อเฉลิมฉลอง แต่พระเจ้าปรารถนาให้ทุกคนมาประชุมกันเพื่อใคร่ครวญพระวจนะพระเจ้า เพื่อให้คนทั้งหลายได้ยิน และเรียนรู้ที่จะกระทำตามพระบัญญัติของพระเจ้า
เหตุผลอีกประการหนึ่งสำหรับการมาประชุมเพื่อใคร่ครวญพระวจนะนั้นก็เพื่อได้ยินและเรียนรู้พระวจนะพระเจ้าร่วมกัน มีการเรียนรู้ ศึกษา ทำความเข้าใจพระคัมภีร์มากยิ่งขึ้น เพื่อจะดำเนินชีวิตอย่างเป็นที่ชอบพระทัยพระเจ้า



เมื่อถึงเทศกาลอยู่เพิงครั้งนี้ให้เราทุกคนเตรียมตัวเตรียมใจเพื่อไปศึกษา ใคร่ครวญและฟังเสียงของพระเจ้าร่วมกัน เพื่อชีวิตของเราเจริญเติบโตและเกิดผลมากยิ่งขึ้น

4.นมัสการพระเจ้าด้วยสุดใจ

ลนต.23:37 ทั้งนี้เป็นเทศกาลเลี้ยงตามกำหนดแด่พระเจ้า ซึ่งเจ้าต้องประกาศเป็นเวลาประชุมบริสุทธิ์ เพื่อให้นำถวายแด่พระเจ้า ซึ่งเครื่องบูชาด้วยไฟเครื่องเผาบูชาและธัญญบูชา ทั้งเครื่องสัตวบูชาและเครื่องดื่มบูชา ต่างก็ให้ถูกต้องตามวันกำหนดนั้นๆ

ในงานเทศกาล ชนชาติอิสราเอลต้องนำเครื่องบูชามาถวายแด่พระเจ้า ซึ่งเป็นการแสดงออกถึงการนมัสการพระเจ้า ซึ่งในยุคปัจจุบัน เรา ไม่จำเป็นต้องถวายเครื่องเผาบูชาแบบในยุคสมัยนั้น แต่เครื่องเผาบูชานั้นก็เปรียบได้กับรูปแบบการนมัสการตามแบบพระคัมภีร์ นั่นคือ การนมัสการพระเจ้าด้วยชีวิตของเรา ด้วยเสียงเพลง และด้วยสิ่งต่างๆ
แต่เครื่องบูชาที่พระเจ้าทรงพอพระทัย จะต้องเป็นเครื่องบูชาที่มาจากท่าทีที่บริสุทธิ์และถูกต้องต่อพระเจ้า พระเจ้าปรารถนาให้ชีวิตของเราเป็นเครื่องเผาบูชาที่บริสุทธิ์และมีกลิ่นหอมต่อพระพักตร์พระองค์ ซึ่งได้รับการชำระ การรื้อฟื้นและการเปลี่ยนแปลงจากพระองค์


ฉะนั้น เราจึงควรเตรียมชีวิต เตรียมใจของเราให้พร้อม เพื่อที่เราจะได้ใกล้ชิดพระองค์มากยิ่งขึ้นในการนมัสการ

5.เทศกาลแห่งการเฉลิมฉลอง

ลนต.23:39 ในวันที่สิบห้าของเดือนที่เจ็ด เมื่อเจ้าได้เก็บพืชผลที่ได้จากแผ่นดินนั้นเข้ามาแล้ว เจ้าจงมีเทศกาลเลี้ยงแห่งพระเจ้าเจ็ดวัน ในวันแรกให้หยุดพักสงบ และในวันที่แปดก็ให้หยุดพักสงบ

ลนต.23:41 เจ้าจงถือเป็นพิธีเทศกาลเลี้ยงปีละเจ็ดวันถวายแด่พระเจ้า ทั้งนี้เป็นกฎเกณฑ์ถาวรตลอดชั่วชาติพันธุ์ของเจ้า เจ้าจงถือพิธีนี้ในเดือนที่เจ็ด


ฉธบ.16:14 ในการเลี้ยงนั้นท่านจงปีติร่าเริง ทั้งท่านและบุตรชายหญิงของท่าน และทาสชายหญิงของท่าน ทั้งคนเลวีและคนต่างด้าว ทั้งเด็กกำพร้า และแม่ม่ายซึ่งอยู่ในเมืองของท่าน

พระคัมภีร์ใช้คำว่า “เทศกาลเลี้ยง” ซึ่งหมายถึงการที่ทุกคนมาร่วมเฉลิมฉลอง อันเป็นภาพเล็งถึงการเฉลิมฉลองในแผ่นดินสวรรค์ที่พระเจ้าทรงครอบครอง และเราต่างก็เป็นประชากรของพระเจ้าที่เข้าสู่การเฉลิมฉลองนั้น เทศกาลนี้จึงเป็นเทศกาลแห่งความสุขและความชื่นชมยินดี ที่เราแต่ละคนจะได้มาเฉลิมฉลองร่วมกัน

ขอให้ผู้ที่มาในนามพระเจ้ามีความจำเริญ Baruch Haba B'shem Adonai
Blessed Is He Who Comes in the name of the Lord.

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น