03 ธันวาคม 2557

กลอนวันพ่อ

พ่อ...คือแดดอุ่นในวันหนาว
พ่อ...คือเมฆขาวบนผืนฟ้าใส
พ่อ...คือริ้วคลื่นโถมซบทราย
พ่อ...คือร่มไม้บนทางฝัน
พ่อ...คือสายลมเย็นในวันร้อน
พ่อ...คือบทกลอนปลุกปลอบขวัญ
พ่อ...คือความงดงามของคืนวัน
พ่อ...คือความภาคภูมิใจของฉันทั้งชีวิต...


ขอมี "พ่อ" อยู่ด้วยก็ "พอ"ใจแล้ว 

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น