“เทศกาลอยู่เพิง” : ติดตามการทรงสถิต ชีวิตในเพิงพระสิริ

“เทศกาลอยู่เพิง” เป็นเทศกาลสุดท้ายของฤดูกาลการเก็บเกี่ยวซึ่งอยู่ในเดือนทิชรี(Tisthrei)   ถัดจากเทศกาลแห่งเสียงแตรเขาสัตว์ (Rosh Hashanah)และเทศกาลวันลบมนทิลบาป (Yom Kippur)  ตามพระธรรมเลวีนิติ  บทที่23:39-44   

เทศกาลนี้จะเริ่มขึ้น 5 วันหลังจาก เทศกาลวันลบมนทิลบาป (Yom Kippur) ในวันที่ 15 เดือนทิชรี  มีการฉลองเทศกาลอยู่เพิงกัน 7 วัน จนถึงวันที่ 22 เดือนทิชรี (ปี 2014 ตรงกับช่วงเย็นวันที่ 8-15 ต.ค.) บวกกับ 1 วัน รวมเป็น 8 วัน ในวันที่ 8 (16 ต.ค.) เรียกว่า  “ชิมหัต  โทราห์” (Simchat Torah) หมายถึง “ชื่นชมยินดีในโทราห์”  ตามธรรมเนียมคนยิวจะออกมาเต้นรำและถือหนังสือม้วนโทราห์ อ่านข้อความจากหนังสือเบญจบรรณ(Pentateuch) ตั้งแต่ปฐมกาลข้อแรก และข้อสุดท้ายของเฉลยธรรมบัญญัติ  เพื่อแสดงว่า “พระวจนะของพระเจ้าไม่มีวันสิ้นสุด” 

        คำว่า “อยู่เพิง”  ในภาษาฮีบรู คือ คำว่า  “สุคคท”(Sukkot) เป็นคำพหูพจน์  (คำเอกพจน์คือ สุคะห์ (sukkah) ซึ่งหมายถึง เพิงพักหรือที่พักอาศัยชั่วคราว (booth)   ถูกกล่าวครั้งแรกใน ตอนที่ยาโคบ(อิสราเอล) สร้างที่อาศัยชั่วคราวเพื่อพักแรม(ปฐก. 33:17)  ในภาษาอังกฤษจะใช้คำว่า “tabernacles” เนื่องจากยืมมาจากภาษาละติน คือ คำว่า  “ tabernāculum”  หมายถึง เต็นท์ (Tent) 

        ในเทศกาลอยู่เพิงจะมี พิธีหลั่งน้ำเพื่อครัวเรือน (House of Water Pouring Ceremony)  (ยน 7:37-39 )  ในวันสุดท้ายของงานเทศกาลซึ่งเป็นวันใหญ่นั้นปุโรหิตจะนำเอาน้ำจากสระสิโลอัม มาเทบนแท่นบูชา  พระเยซูทรงประกาศว่า  "ถ้าผู้ใดกระหาย ผู้นั้นจงมาหาเราและดื่ม   ผู้ที่เชื่อในเรา ตามที่พระคัมภีร์ได้กล่าวไว้แล้วว่า `แม่น้ำที่มีน้ำประกอบด้วยชีวิตจะไหลออกมาจากภายในผู้นั้น'    ซึ่งเป็นสัญลักษณ์สำคัญสำหรับผู้เชื่อในพระเยซูเป็นน้ำแห่งชีวิต และเล็งถึงพระวิญญาณบริสุทธิ์ที่จะเสด็จมาประทับอยู่ในผู้เชื่อในภายหลังและสำเร็จในพระธรรมกจ.บทที่ 2  

คนยิวในปัจจุบันฉลองเทศกาลอยู่เพิงนี้อย่างไร

         ครอบครัวชาวยิวจะสร้างและตกแต่งเพิงในสวนหรือบริเวณบ้าน และรับประทานอาหารร่วมกันเป็นครอบครัว  คุณพ่อจะอ่านโทราห์ให้ลูกๆฟังและชี้ให้ดูดวงดาวในท้องฟ้ายามค่ำคืน เพื่อระลึกถึงพันธสัญญาอับราฮัม(ปฐก.15)     เทศกาลนี้เป็นการเตือนใจชาวยิวถึงการปกป้องของพระเจ้า ในช่วงที่บรรพบุรุษของเขาต้องเร่ร่อนในถิ่นทุรกันดารในช่วงอพยพออกจากอียิปต์  เทศกาลนี้จึงเล็งถึงพระสิริของพระเจ้าที่อยู่กับพวกเขาทุกหนทุกแห่ง ดั่งเสาเมฆแห่งพระสิริที่นำหน้าพวกเขา

ติดตามการทรงสถิต ชีวิตในเพิงพระสิริ

          “เพิง หรือ“เต็นท์” เป็นที่พักชั่วคราวของผู้ที่เดินทางเร่ร่อนในทะเลทราย  คนอิสราเอลใช้เป็นที่อยู่อาศัยในการเดินทางในถิ่นทุรกันดาร ก่อนที่จะเข้าสู่แผ่นดินคานาอัน  ชีวิตของพวกเขาติดตามพระเจ้าไปทุกหนแห่งที่พระองค์ทรงนำ

          “เพิง หรือ“เต็นท์” เป็นภาพเงาเล็งถึงที่อยู่อาศัยของผู้เชื่อที่อยู่ชั่งคราวในแผ่นดินโลกนี้ บ้านที่แท้จริงคือแผ่นดินสวรรค์(ฟป.3:20)

          “ฮีบรู” เป็นชนชาติที่พระเจ้าทรงตั้งไว้เพื่อที่จะอวยพระพรและนำพระพรไปสู่ประชาชาติดังที่พระเจ้าทรงสัญญาไว้กับอับบราฮัม(ปฐก.12:2-3)      อับราฮัมเป็นคนแรกที่พระเจ้าทรงเรียกมาเพื่อรับพระพร เขาถูกเรียกโดยพระเจ้าว่าเป็นชาวฮีบรูคำว่า "ฮีบรู" (Hebrew) หมายถึง การก้าวข้าม (crossover) ที่เป็นอย่างนั้นเพราะท่านได้รับการทรงเรียกให้ออกจากเมืองไปสู่สถานที่แห่งพระพร(ปฐก.14:13)  คำนี้มีความหมายคือ “คนแปลกถิ่น”(Alien) ที่เที่ยวไปบนอยู่โลก (ฮบ.11:13)    

           
พระเจ้ามักจะเรียกร้องคนของพระองค์ให้ตัดสินใจก้าวข้ามอุปสรรค ด่านทดสอบความเชื่อ และเมื่อผ่านไปแล้ว นั่นหมายถึง พระพรที่จะได้รับจากพระเจ้า

            ดังนั้น  โลกใบนี้จึงเปรียบเสมือน “เพิง” เป็นสถานที่พักชั่วคราวที่เราต้องเคลื่อนไปตามการทรงนำของพระเจ้า  จนกว่าจะไปพำนักในเพิงแห่งพลับพลาบนสวรรค์ สถานที่พักชั่วนิรันดร์(วว.21:3)

            ทุกเทศกาลจึงเป็นเวลาการนัดหมายของพระเจ้า(Divine Appointment) มาพบกับพระองค์ที่เต็นท์นัดพบ เพื่อฟังเสียงและก้าวตามแผนการของพระเจ้า เมื่อมีเสียงแตร(เล็งถึงเทศกาล Rosh Hashanah) ดังเป็นสัญญาณเรียก “จงฟังและหันกลับสู่ทางพระเจ้า”  เพื่อรับการชำระตนเองจากมลทิน(เล็งถึงเทศกาลYom Kippur)  เพื่อเข้าอยู่ในการทรงสถิตของพระเจ้าในเพิงพระสิริ (ลนต.23:24,กดว.10:2)   สิ่งสำคัญคือ เราต้องเคลื่อนตามเสียงของพระเจ้าในการนำเรา จนกว่าเสียงแตรสุดท้ายในวาระสุดท้ายและเราจะได้เข้าสู่การพำนักในที่ถาวรคือสวรรค์ (1 ธส.4:16-17) 

       

          ปี 5775  เป็นปีแห่งการพักสงบ(Sabbatical Year) จะเป็นปีที่เราจะมีการพักสงบในเต็นท์นัดพบ  แม้สถานการณ์ในโลกนี้จะเป็นดั่งลมพายุถาถมเข้ามาในชีวิต แต่เราสามารถนิ่งสงบในการทรงสถิตของพระเจ้าได้และมองจากหน้าต่างเฝ้าดูถึงสิ่งที่พระเจ้าจะกระทำ  เมื่อยามรบอยู่ในสงครามฝ่ายวิญญาณเราจะเป็น "นักรบที่ห้าวหาญ" แต่ในยามพักสงบ เราต้องเป็น "นักรักที่หวานซึ้ง" ในความรักของพระเจ้า

เราเฉลิมฉลองเทศกาลอยู่เพิงอย่างไร? 

จัดเตรียมบ้านของเราให้เป็นเพิงที่ประทับของพระเจ้า  และฉลองเทศกาลนี้ด้วยกันเป็นชุมชน    เพราะเทศกาลอยู่เพิงเป็นช่วงเวลาสำคัญในชีวิตของเรานั่นคือ

  1. เวลาแห่งการพักสงบในเพิงพระสิริ พระเจ้าจะทรงอยู่ด้วยกับประชากรของพระองค์  

  2. เวลาแห่งความเพลิดเพลินในการอ่านพระธรรมของพระเจ้า(Torah) เป็นทิศทางของชีวิต   

  3. เวลาแห่งความชื่นชมยินดีในการถวาย  เพราะช่วงเทศกาลอยู่เพิงเป็นการสิ้นสุดฤดูกาลเก็บเกี่ยว จึงมีการถวายที่เต็มขนาดให้กับพระเจ้า (ฉธบ.16:16-17)  เพื่อขอบคุณสำหรับการอวยพรของพระเจ้า

ในยุคพันธสัญญาใหม่ เมื่อพระเยซูคริสต์ทรงสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขน ม่านในพระวิหารฉีกขาด(มธ.27:51) เป็นหมายสำคัญถึงความสัมพันธภาพครั้งใหม่ ที่ไม่มีสิ่งใดขวางกั้น

เพราะพระเจ้าทรงก้าวออกมาจากพระที่นั่งกรุณาที่หลังม่าน  และพระองค์มาร่วมพักอยู่ในเพิงที่ประทับของพระองค์ในชีวิตของเราด้วยเช่นกัน!  อนุญาตให้พระเจ้าเข้ามาในชีวิตและพักสงบกับพระองค์ด้วยกัน