พันธสัญญาที่ปลดแอกแห่งพันธนาการ

สวัสดีครับเพื่อนผู้อ่านทุกท่าน ในช่วงสัปดาห์ที่ผ่านมาเป็นช่วงเทศกาลปัสกา(Passover) หรือในภาษาฮีบรูคือ เพแซ็ค หรือ เพซัค (Pesach-פֶּסַח)
เป็นเทศกาลของชาวอิสราเอลที่ระลึกถึงการช่วยกู้ของพระเจ้าที่ทำให้ออกมาจากการเป็นทาสในประเทศอียิปต์ 

สำหรับผู้เชื่อในพระเยซูคริสต์ พิธีปัสกาเป็นภาพเงาทำให้เราได้ระลึกถึงการไถ่โดยพระโลหิตทำให้เราพ้นจากการเป็นทาสเข้าสู่ความเป็นไทในพระคริสต์ นี่คือพันธสัญญาที่พระเจ้าทรงประทำให้กับคนของพระองค์ ซึ่งเป็นพันธสัญญาที่ปลดแอกจากพันธนาการที่ควบคุมชีวิตของเราดั่งการเป็นทาส และรับเสรีภาพใหม่ในพระองค์

เมื่อเราศึกษาจากพระธรรมโยชูวา บทที่ 5  โยชูวานำคนอิสราเอลทำพิธีปัสกาและเข้าสุหนัตใหม่ (Circumcise) ที่กิลกาล
"กิลาล" หมายถึง กลิ้งออก นั่นคือความทุกข์ ความอับอายที่พวกเขาเคยเป็นทาส ได้กลิ้งออกไปแล้ว 

สิ่งนี้คือ การทะลุทะลวงในฝ่ายวิญญาณ คนอิสราเอลไม่สามารถหันหลังกลับไปได้อียืปต์อีกแล้ว เพราะจะต้องวนเวียนตายในถิ่นทุรกันดารเช่น 40 ปีที่ผ่านมา

การจัดสรรแบบชั่วคราว คือ "มานา" จะหมดไป
การจัดสรรใหม่แบบจัดหนัก คือ ผลผลิตที่เขาจะได้กินจากน้ำมือที่เขาปลูกในดินแดนพันธสัญญา คือ คานาอัน
การเข้าสุหนัต ไม่สำคัญเท่าการเข้าสนิท ยึดมั่นในพันธสัญญา เพราะผู้ที่มีความเชื่อแท้คือการเข้าสุหนัตทางใจ คือการเข้าส่วนในพระกาย(บัพติศมา) 

บัพติศมา(Baptizo) คือ การจุ่มให้มิด เช่นพิธีการบัพติศมาในน้ำ คือ การจุ่มร่างกายทุกส่วนลงไปในน้ำให้มิด เหมือนกับการย้อมผ้า  
การบัพติศมาในพระกาย หรือพระวิญญาณบริสุทธิ์ คือ การให้พระเจ้าเข้ามาควบคุมชีวิตแบบสุดหัวใจเพื่อรับการทรงนำของพระวิญญาณของพระเจ้า
นี่คือการเข้าสุหนัตแท้ เป็นสัญลักษณ์ฝ่ายวิญญาณว่าเป็นคนของพระเจ้า

 ฟิลิปปี 3:3 เพราะว่าเราทั้งหลายเป็นพวกถือพิธีเข้าสุหนัตแท้ เป็นผู้นมัสการพระเจ้าด้วยจิตวิญญาณ และอวดพระเยซูคริสต์ และไม่ได้ไว้ใจในเนื้อหนัง

หัวใจที่เข้าส่วนในพระกายกับพระคริสต์ คือ ชีวิตที่ทะลุทะลวง แม้ศัตรูขวางหน้าก็ไม่หวั่นเพราะมั่นใจในพันธสัญญาแห่งการช่วยกู้

1 ยอห์น 4:4 เพราะว่าพระองค์ผู้สถิตอยู่ในท่านทั้งหลายเป็นใหญ่กว่าผู้นั้นที่อยู่ในโลก
 
ความเชื่อเช่นนี้เหมือนกับโยชูวา(ชื่อหมายถึง พระเจ้าทรงช่วยให้รอด) มั่นใจในฤทธิ์อำนาจของพระเจ้า เมื่อท่านได้พบกับผูัถือดาบ ท่านมีชัยชนะเข้าสู่คานาอันได้สำเร็จ

พิธีเข้าสุหนัตและบัพติศมา เป็นการเข้าส่วนในพันธสัญญา ทั้ง 2 สิ่งนี้ มันคือความั่นใจ ว่านั่นคือ "พันธสัญญาที่ปลดแอกแห่งพันธนาการ"
บทความในวันนี้ ขอกล่าวถึงเรื่องของ "พันธสัญญา"หรือในภาษาอังกฤษจะใช้คำว่า "Covenant" : a compact (because made by passing between pieces of flesh)

คำว่า Compact พจนานุกรมให้ความหมายว่า สัญญา ข้อตกลง
หรืออีกคำคือคำว่า "Testament " ซึ่งมาจากรากศัพท์ภาษากรีก คือ คำว่า διαθήκη -ดีอาเธเก้  ให้นิยามหมายถึงคำว่า "พันธสัญญา"และคำว่า"พินัยกรรม"อีกด้วย  

คำว่า "พินัยกรรม" เป็นสิ่งที่น่าสนใจ เพราะคำนี้หมายถึง หนังสือที่เจ้าของมรดกได้ทำขึ้นไว้ เพื่อแสดงเจตนาว่าเมื่อตนตายไปแล้วต้องการให้ทรัพย์สินต่างๆ ตกเป็นของใคร โดยพินัยกรรมจะมีผลก็ต่อเมื่อเจ้าของมรดกได้ตายไปแล้ว ทั้งนี้กฎหมายได้กำหนดให้พินัยกรรมต้องทำตามแบบ หากไม่ทำตามแบบที่กฎหมายกำหนดพินัยกรรมนั้นจะตกเป็นโมฆะหรือโมฆียะ

ความหมายของคำว่าโมฆะ และโมฆียะ

โมฆะ คือ นิติกรรมที่ตกเป็นอันเสียเปล่า ใช้บังคับไม่ได้ไม่เกิดผลในทางกฎหมายตั้งแต่เริ่มต้น
 
โมฆียะคือ นิติกรรมที่เมื่อทำขึ้นแล้วมีผลผูกพันกันได้ตามกฎหมาย แต่ก็อาจถูกบอกล้างได้ในภายหลัง

ด้วยเหตุนี้เอง พระเยซูคริสต์ทรงมาตายเพื่อเราจะได้รับชีวิต เพื่อทำให้กฏบัญญัติแห่งความตายเป็นโมฆะ ความเชื่อในพระราชกิจแห่งการไถ่นี้เองเป็นเงือนไขที่ทำให้เราได้รับมรดกนี้พระคัมภีร์จึงเป็นดั่งพินัยกรรมบอกถึงคำสัญญาที่พระเจ้าทรงเขียนให้เราได้ทราบถึงมรดกที่เราจะได้รับ เราเป็นทายาทที่จะรับมรดกของพระเจ้า
พระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาเดิม(Old Testament)เป็นเงาที่เล็งถึงพินัยกรรมใหม่ที่พระเยซูคริสต์ทรงทำพันธสัญญาใหม่(New Testament)

อิสยาห์ 28:18 แล้วพันธสัญญาของเจ้ากับความตายเป็นโมฆะ และข้อตกลงของเจ้ากับแดนคนตายจะไม่ดำรง เมื่อภัยพิบัติอันท่วมท้นผ่านไป เจ้าจะถูกเหยียบย่ำลงด้วยโทษนั้น

เอเฟซัส 2:15 คือการเป็นปฏิปักษ์กัน โดยในเนื้อหนังของพระองค์ ได้ทรงให้ธรรมบัญญัติอันประกอบด้วยบทบัญญัติและกฎหมายต่างๆนั้นเป็นโมฆะ เพื่อจะกระทำให้ทั้งสองฝ่ายเป็นคนใหม่คนเดียวในพระองค์ เช่นนั้นแหละ จึงทรงกระทำให้เกิดสันติสุข

เราจะต้องทำความเข้าใจว่า “พันธสัญญา” คืออะไรและอะไรไม่ใช่พันธสัญญา ชุมชนคริสเตียนในโลกมักจะสับสนกับคำว่า“พันธสัญญา” กับคำว่า “สัญญา”

การทำ “สัญญา” นั้นเป็นการกระทำระหว่างคนที่มีการตกลงร่วมกันและต้องใช้ความพยายาม

ระหว่างทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องเพื่อให้บรรลุข้อตกลงในที่สุด ถ้าหากฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งไม่ได้ทำตาม

ข้อตกลงนั้น สัญญานั้นก็จะขาดลงและอีกฝ่ายก็ไม่ต้องรับผิดชอบใดๆ ท่าทีที่อยู่เบื้องหลังสัญญานี้คือ “ถ้าคุณทำอย่างนี้ให้ฉัน ฉันก็จะทำอย่างนั้นเป็นการตอบแทน”

ความสัมพันธ์ระหว่างทุกฝ่ายที่เกี่ยวข้องเป็นเรื่องของข้อแม้ และเป็นเพียงชั่วคราว จนกว่าสัญญานั้นจะสำเร็จหรือขาดลง

สัญญา มักจะทำในฐานะของผู้ทำสัญญามีความเสมอภาคเท่าเทียมกัน

แต่คำว่า "พระสัญญา"หรือ "พันธสัญญา" ในพระคัมภีร์กล่าวถึงพระเจ้าที่ทรงทำพันธสัญญากับประชากรของพระองค์ เป็นการทำสัญญาของผู้ที่มีสถานะสูงกว่าทำกับผู้ที่มีสถานะที่ต่ำกว่า

คำว่า "พันธสัญญา" นั้นมี 2 แบบคือ

   1.  เป็นแบบพันธสัญญาที่กษัตริย์มอบให้ (Royal Grant Treaty Covenant) : ไม่มีเงื่อนไขและเป็นพันธสัญญานิรันดร์

พันธสัญญานี้ไม่ขึ้นกับความดีของตัวผู้รับ แต่ขึ้นกับน้ำพระทัยและความสูงส่งของผู้มอบให้ ตัวอย่างเช่น ในพระธรรมปฐมกาลบทที่ 12 พระเจ้าทรงทำพันธสัญญากับอับราฮัมว่าจะเป็นบิดาแห่งประชาชาติ 

   2. แบบพันธสัญญาที่กษัติย์ทำกับประชากรของพระองค์(Suzerain-vassal Treaty )

พันธสัญญานี้ทำโดยมีเงื่อนไขคือการเชื่อฟังตามคำบัญชาหรือพระบัญญัติ พระเจ้าทรงเป็นกษัตริย์และอิสราเอลเป็นประชากรของพระเจ้า(Colony)
ตัวอย่างเช่น ในพระธรรมอพยพ บทที่ 20 พระเจ้าทรงปลดแอกคนอิสราเอลออกจากการเป็นทาสในอียิปต์ และประทานพระบัญญัติ 10 ประการให้กับพวกเขาเพื่อระวังที่จะทำตาม พวกเขาจึงเป็นประชากรของพระเจ้า

นี่คือการทำพันธสัญญาแห่งการปลดแอกจากพันธนาการ เข้าสู่ความเป็นไทในพระเจ้า
เพราะในพระธรรมอพยพบทที่ 3 เสียงร้องแห่งการคร่ำครวญจากการถูกแอกที่กดขี่ขมเหงได้ไปถึงพระเจ้าและพระองค์ทรงใช้โมเสสที่จะมาปลดแอกพวกเขาจากการเป็นทาสในประเทศอียิปต์
อพยพ 3:7 พระเจ้าตรัสว่า "เราเห็นความทุกข์ของประชากรของเราที่อยู่ในประเทศอียิปต์แล้ว เราได้ยินเสียงร้องของเขา เพราะการกดขี่ของพวกนายงาน เรารู้ถึงความทุกข์ร้อนต่างๆ ของเขา

จะเห็นได้ว่านี่คือพันธสัญญาแห่งการปลดแอกของพันธนาการ ที่พระเจ้าทรงให้กับคนชาติของพระองค์ คือ อิสราเอล
ไม่เพียงเท่านั้น เราทั้งหลายที่เชื่อและเชื่อมกับพันธสัญานี้เราก็จะเป็นประชากรในอาณาจักรของพระเจ้า(Colony)ด้วยเช่นเดียวกัน

วันนี้เราได้ทำพันธสัญญาร่วมยืนเคียงข้างกับชนชาติของพระเจ้าคืออิสราเอล เป็นการแสดงตัวร่วมความเป็นพี่น้องร่วมสายโลหิตของพระเยซู (Yeshua) คือเป็นคนใหม่คนเดียวกัน (One New Man)

เอเฟซัส 2:14-15
14 เพราะว่าพระองค์ทรงเป็นสันติสุขของเรา เป็นผู้ทรงกระทำให้ทั้งสองฝ่ายเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน และทรงรื้อกำแพงที่กั้นระหว่างสองฝ่ายลง
15 คือการเป็นปฏิปักษ์กัน โดยในเนื้อหนังของพระองค์ ได้ทรงให้ธรรมบัญญัติอันประกอบด้วยบทบัญญัติและกฎหมายต่างๆนั้นเป็นโมฆะ เพื่อจะกระทำให้ทั้งสองฝ่ายเป็นคนใหม่คนเดียวในพระองค์ เช่นนั้นแหละ จึงทรงกระทำให้เกิดสันติสุข

การทำพันธสัญญาระหว่างเรากับอิสราเอล เป็นเรื่องสองหัวใจที่มาเชื่อมกัน ไม่ใช่เรื่องสองสมองที่เชื่อมกัน และมีบททดสอบและพิสูจน์ในการดำเนินในพันธสัญญา
พูดง่ายๆ คือ เมื่อก่อนเรามองอิสราเอลแบบผู้ชายดูใจคบกับผู้หญิง แต่ตอนนี้เมื่อทำพันธสัญญา หมายถึงตกลงปลงใจมาแต่งงานกันนั่นเอง
เราจึงต้องทำความเข้าใจกัน ตกลงใจกัน เพื่อจะร่วมเดินในพันธสัญญาด้วยกัน การทำพันธสัญญาครั้งนี้จึงเป็นภาพความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวกันทั้งคริสตจักรที่มีต่อชนชาติอิสราเอล

อาโมสส 3:3 "สองคนจะเดินไปด้วยกันได้หรือ นอกจากทั้งสองจะได้ตกลงกันไว้ก่อน

ดังนั้น พันธสัญญา จึงมีความหมายสำหรับคู่สมรสที่ต้องกล่าวคำสัญญาต่อกันในวันแต่งงาน (Marriage vows) มีความหมายถึง การทำสัญญาที่กลั่นออกมาจากเลือดเนื้อจิตวิญญาณภายใน พันธสัญญาระหว่างชายและหญิงโดยพระเจ้าเป็นผู้ที่ผูกพันครอบครัวด้วยพันธสัญญา คู่สมรสจึงเป็นเนื้อเดียวกัน

มัทธิว 19:4-6
4 พระองค์ตรัสตอบเขาว่า "พวกท่านไม่ได้อ่านหรือว่า พระผู้ทรงสร้างมนุษย์แต่เดิม ได้ทรงสร้างให้เป็นชายและหญิง
5 และตรัสว่า เพราะเหตุนั้นบุรุษจึงต้องละบิดามารดาของตน ไปผูกพันอยู่กับภรรยาและเขาทั้งสองจะเป็นเนื้ออันเดียวกัน
6 เขาจึงไม่เป็นสองต่อไป แต่เป็นเนื้ออันเดียวกัน เหตุฉะนั้นซึ่งพระเจ้าได้ทรงผูกพันกันแล้ว อย่าให้มนุษย์ทำให้พรากจากกันเลย"

ผมจึงขอหนุนใจให้เราร่วมทำพันธสัญญาร่วมกันกับชนชาติอิสราเอลตามที่ตัวแทนของคริสตจักรได้ไปทำแล้วในช่วงที่ผ่านมา ที่เราจะยืนเคียงข้างและร่วมเดินในพันธสัญญากับพระเจ้าร่วมกัน

"หัวใจ" หมายถึง เครื่องหมายแห่งพันธสัญญา และ "บททดสอบ คือสถานที่แห่งพันธสัญญา"แต่ละสถานที่ในประเทศอิสราเอลล้วนเป็นบททดสอบชีวิต ที่มีความสำคัญในฝ่ายวิญญาณ ที่เราควรจะได้เดินทางไปเยือนสักครั้งหนึ่งในชีวิตของเรา 

เครื่องหมายของพันธสัญญา : พระเยซูมีเครื่องหมายของพันธสัญญาบนมือของพระองค์
อิสยาห์ 49:15-16
15 “ผู้หญิงจะลืมบุตรที่ยังกินนมของนาง และจะไม่เมตตาบุตรจากครรภ์ของนางได้หรือ” แม้ว่าคนเหล่านี้ยังลืมได้ กระนั้นเราก็จะไม่ลืมเจ้า 16 ดูเถิด เราได้สลักเจ้าไว้บนฝ่ามือของเรา กำแพงเมืองของเจ้าอยู่ต่อหน้าเราเสมอ

เครื่องหมายพันธสัญญาของเรากับพระเจ้าคือ การตัดความเป็นเนื้อหนังออก และดำเนินชีวิตในความบริสุทธิ์
เมื่อเราอยู่ต่อหน้าพระองค์ ให้เรายกมือที่บริสุทธิ์ขึ้นต่อหน้าพระองค์
เมือเราอยู่ต่อหน้าศัตรู ให้เรายกมือของเราขึ้นเพื่อเตือนศัตรูว่า ฉันมีผู้ปกป้อง เพราะพระเจ้าสลักเราไว้บนฝ่ามือของพระองค์

อสย.9:17 ผู้ก่อสร้างเจ้าก็เอาชนะผู้ทำลายเจ้า และบรรดาผู้ที่ทำให้เจ้าถูกทิ้งร้างก็ออกไปจากเจ้า
และเมื่อเรายกมือของเราขึ้นต่อหน้าของเรา ก็คือเป็นการเตือนว่า เราทำพันธสัญญากับพระเจ้า
พันธสัญญานั้นเป็นเรื่องจริงจัง แต่ก็เป็นพระพรที่ยิ่งใหญ่
พระเจ้าทรงมีแผนการปลดแอกแห่งพันธนาการของความบาป ผ่านทางพระเยซูคริสต์ ตามคำเผยพระวจนะของอิสยาห์
อิสยาห์ 9:4-6
4 เพราะว่าแอกอันเป็นภาระของเขาก็ดี ไม้พลองที่ตีบ่าเขาก็ดี ไม้ตะบองของผู้บีบบังคับเขาก็ดี พระองค์จะทรงหักเสียอย่างในวันของคนมีเดียน
5 เพราะรองเท้าทุกคู่ที่กระทืบไปอย่างสั่นสะเทือนและเสื้อคลุมทุกตัวที่เกลือกอยู่ในโลหิต จะถูกเผาเป็นเชื้อเพลิงใส่ไฟ
6 ด้วยมีเด็กคนหนึ่งเกิดมาเพื่อเรา มีบุตรชายคนหนึ่งประทานมาให้เรา และการปกครองจะอยู่ที่บ่าของท่าน และท่านจะเรียกนามของท่านว่า "ที่ปรึกษามหัศจรรย์ พระเจ้าผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์ พระบิดานิรันดร์ องค์สันติราช"


วันนี้พระเยซูเชื้อเชิญเราทุกคนเข้าสู่พันธสัญญา ที่มาจากการเสียสละชีวิตของพระองค์ เป็นเครื่องบูชาไถ่บาปให้กับเรา

การทำพันธสัญญาในสมัยพระคัมภีร์เดิมเป็นการทำพิธีแบบ “ผ่าพันธสัญญา”เพราะว่าการฆ่าสัตว์เพื่อบูชาเป็นส่วนหนึ่งของพิธีกรรมในการทำพัธสัญญา ซึ่งเป็นสัญลักษณ์บ่งบอกว่าต่างฝ่ายต่างจะรักษาพันธสัญญานี้ด้วยชีวิตของตนเอง คือการนำสัตว์ที่จะถวายเครื่องบูชามาผ่าเป็น 2 ซีก และผู้ที่ไม่รักษาพันธสัญญาก็จะเป็นแบบนั้น

พระเจ้าทรงทำพันธสัญญากับอับราฮัม

ปฐมกาล 15:10-18
10 อับราม(อับราฮัม)จึงนำสัตว์เหล่านี้มาถวายและผ่ากลางตัววางข้างละซีกตรงกันแต่นกนั้นหาได้ผ่าไม่
17 ครั้นดวงอาทิตย์ตกและค่ำมืดก็มีเตาที่ควันพลุ่งอยู่ และคบเพลิงเลื่อนลอยมาระหว่างกลางซีกสัตว์เหล่านั้น
18 ในวันนั้นพระเจ้าทรงกระทำพันธสัญญาไว้กับอับรามว่า "เรามอบดินแดนนี้ให้เชื้อสายของเจ้าแล้ว ตั้งแต่แม่น้ำอียิปต์ไปถึงแม่น้ำใหญ่ คือแม่น้ำยูเฟรติส

(ผมได้อธิบายไว้ในบทความเรื่อง เดินร่วมพันธสัญญากับอิสราเอล  สามารถเข้าไปอ่านเพิ่มเติมได้ที่ link นี้ ครับ   http://pattamarot.blogspot.com/2012/08/blog-post_18.html)

จะเห็นได้ว่า คำว่า “พันธสัญญา” กับคำว่า "สัญญา" นั้นต่างกันโดยสิ้นเชิงและเพื่อทำความเข้าใจกับเรื่องนี้  เราจะต้องมองด้วยความคิดจากมุมมองของชาวฮีบรู ไม่ใช่จากมุมมองแบบชาวตะวันตก 

 การทำตามพันธสัญญาจะเป็นเงื่อนไขของการรับมรดกตามพินัยกรรมของพระเจ้าที่บันทึกพระสัญญาไว้มากมาย

หนังสือเรื่อง Destined to Reign Devotional ของโจเซฟ ปรินซ์ (Joseph Prince) อธิบายเรื่องการรับมรดกของพระเจ้าไว้ดังนี้ว่า  

พระเจ้าทรงทำสัญญากับอับราฮัมว่าท่านจะเป็นผู้ได้รับมรดกในโลกนี้ เป็นผู้สืบเชื้อสายทางความเชื่อด้วย
(ในพระธรรมโรม บทที่ 3:19-22 ฉบับภาษาอังกฤษกล่าวว่า “For the promise that he would be the heir of the world was not to Abraham or to his seed through the law, but through the righteousness of faith.”)

ดังนั้น พระสัญญานี้จึงไม่ได้ทำเฉพาะกับอับราฮัมเท่านั้น แต่กับพงศุ์พันธ์ของท่านทางความเชื่อด้วย นี่จึงรวมถึงพวกเราทุกคนผู้ซึ่งเป็นของพระคริสต์ด้วย

 (และถ้าท่านเป็นของพระคริสต์แล้วท่านก็เป็นพงศ์พันธุ์ของอับราฮัม คือ เป็นผู้รับมรดกตามพระสัญญา กาลาเทีย 3:29)
 

จงจำไว้ว่า พระเจ้าไม่ได้ตรัสว่า เราเป็นผู้รับมรดกของประเทศที่เราอาศัยอยู่ แต่เป็นผู้รับมรดกของโลกนี้!!! 
คำว่า “โลก” ในคำกรีก คือคำว่า “kosmos” ซึ่งหมายถึง จักรวาล ให้ความหมายเช่นเดียวกับ วงจรของสิ่งที่ดีทั้งหมดบนโลกนี้ ไม่ว่าจะเป็น ทุน, ความร่ำรวย, ผลประโยชน์ และความพึงพอใจ ทั้งหมดนี้เป็นของเราที่จะได้รับผ่านทางความชอบธรรมโดยความเชื่อในพระเยซูคริสต์และการงานของพระองค์ที่สำเร็จแล้วบนไม้กางเขน ความชอบธรรมนี้มอบให้แก่เราเป็นของขวัญจากพระเจ้า ดังนั้น เราไม่ได้รับสิ่งเหล่านี้ผ่านการกระทำดี

พูดง่ายๆคือ พระเจ้าทรงทำพันธสัญญากับเราโดยพระคุณ แต่ให้เราดำเนินตามพระบัญญัติของพระเจ้าโดยพระคุณ ไม่ใช่การแบกภาระ(แอก) แต่จงผ่อนคลายและรับความชื่นชมยินดีในมรดกที่จะได้รับ
ดั่งที่พระเยซูคริสต์กล่าวไว้ว่า
มัทธิว 11:29-30 
29 จงเอาแอกของเราแบกไว้ แล้วเรียนจากเรา เพราะว่าเราสุภาพและใจอ่อนน้อม และจิตใจท่านทั้งหลายจะได้พัก
30  ด้วยว่าแอกของเราก็พอเหมาะ และภาระของเราก็เบา" 

พิธีปัสกา(passover -Pesach)-พิธีมหาสนิท เป็นดั่งพันธสัญญาที่ปลดแอกแห่งพันธนาการ

พิธีปัสกา คือ การปลดแอกอิสราเอลออกจากการเป็นทาสในอียิปต์ พวกเขามองไปข้างหน้าด้วย"ความหวังใจ"ในพันธสัญญาในเรื่องดินแดน

พิธีมหาสนิทเป็นการปลดแอกจากการเป็นทาสของบาป เข้า

สู่ความเป็นไท รับแอกแห่งการพักสงบ(มธ.11:29-30)

ในความสัมพันธ์กับพระคริสต์ เรามองกลับหลังไปด้วย "ความเชื่อ"ในพระราชกิจที่เสร็จสิ้นที่กางเขนของพระองค์

พระเยซูคริสต์ได้ทรงสถาปนาพิธีมหาสนิทในการฉลองปัสกา (ลก.22:15-20) เป็นการเชื่อมพันธสัญญาเดิม(Old Testament) และพันธสัญญาใหม่(New Testament) เข้าด้วยกัน ไม่ได้ล้มล้าง แต่ทำให้สมบูรณ์ ทั้งปัสกาและมหาสนิท มีจุดบรรจบกันคือ "ความรัก" ที่ทำให้ทุกสิ่งสมบูรณ์แบบโดยพระเจ้าทรงมอบให้คนของพระองค์
ในการดำเนินชีวิตสำหรับคริสตชน คือ ดำเนินชีวิตด้วยความเชื่อ ความหวังใจและความรัก (1 คร.13:13)

เมื่อเรานึกถึงพันธสัญญา(ภาษากรีก διαθήκη -ดีอาเธเก้)ของทั้ง 2 สิ่งนี้ มันคือความั่นใจ ว่านั่นคือพันธสัญญาที่ปลดแอกแห่งพันธนาการ

ภาพแห่งพันธสัญญาคือการแต่งงาน คือการเทียมแอก คือการใช้ชีวิตร่วมกันดั่งแอกที่นำมาเทียมสัตว์ที่เป็นพาหนะในการเดินทาง หากการเทียมแอกไม่เหมาะสมก็ทำให้เดินทางลำบาก
พระเจ้าจึงเตือนใจไม่ให้ผู้เชื่อไปแต่งงานหรือไป "เทียมแอกกับคนที่ไม่เชื่อ" ไม่ใช่"เทียมแอกกับคนที่ไม่ชอบ"นะครับ

2โครินธ์ 6:14 ท่านอย่าเข้าเทียมแอกกับคนที่ไม่เชื่อ เพราะว่าความชอบธรรมจะมีหุ้นส่วนอะไรกับความอธรรม และความสว่างจะเข้าสนิทกับความมืดได้อย่างไร

นอกจากนี้พระเจ้ายังเตือนใจผู้เชื่อ เมื่อปลดแอกในการเป็นทาสแล้วก็อย่ากลับไปเป็นทาสอีก
กาลาเทีย 5:1 เพื่อเสรีภาพนั้นเอง พระคริสต์จึงได้ทรงโปรดให้เราเป็นไท เหตุฉะนั้นจงตั้งมั่น และอย่าเข้าเทียมแอกเป็นทาสอีกเลย

ทั้งนี้เพราะหลายๆครั้ง ผู้เชื่อก็ดำเนินชีวิตแบบเก่าๆ คือ ทำงานหนัก แบกภาระหนัก ไม่พึ่งพาพระเจ้า ตัวเป็นไทแต่หัวใจเป็นทาส
ออกจากอียิปต์มาแล้ว แต่อียิปต์ยังไม่เคยออกจากใจเลย

ขอหนุนใจทุกท่านว่า "ธาตุแท้"ตัวตนของเรา คือ เราเป็นไทแล้วเพื่อจะรับมรดกตามพระสัญญา อย่าทำตัวแบบเดิม เป็น "ทาสแท้ๆ"ของมารอีก

เราต้องรับพันธสัญญาแห่งการปลดแอกจากพระเจ้า วันนี้เราได้แต่งงานกับพระเจ้าแล้วในทางความเชื่อ คือ การบัพติศมาเข้าสุหนัตทางใจ เข้าส่วนในพระกายของพระคริสต์แล้ว 
ให้เราดำเนินตามพระ"สัญญา"ของพระเจ้า  ไม่ใช่ดำเนิน ตาม"สันดาน"เดิมของเรา อุปนิสัยเก่าของเราเปลี่ยนแปลงใหม่แล้ว
ทุกครั้งที่เรารับพิธีปัสกา หรือ มหาสนิท ขอให้เราเชื่อมั่นใน "พันธสัญญาที่ปลดแอกแห่งพันธนาการ"
ให้เราเอนกายพักสงบในพระเจ้ามั่นคงในพันธสัญญา ดั่งพิธีมหาสนิทที่พระองค์ทรงตั้งไว้ดังนี้
ลูกา 22:14-20
14 เมื่อถึงเวลา พระองค์ทรงเอนพระกายเสวยพร้อมกับอัครทูต
15 พระองค์ตรัสกับเขาว่า "เรามีความปรารถนาอย่างยิ่งที่จะกินปัสกานี้กับพวกท่านก่อนเราจะต้องทนทุกข์ทรมาน

16 ด้วยเราบอกท่านทั้งหลายว่าเราจะไม่กินปัสกานี้อีก จนกว่าจะสำเร็จความหมายของปัสกานั้นในแผ่นดินของพระเจ้า"
17 พระองค์ทรงหยิบถ้วยโมทนาพระคุณแล้วตรัสว่า "จงรับถ้วยนี้แบ่งกันดื่ม
18 เพราะเราบอกท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่ดื่มน้ำผลแห่งเถาองุ่นต่อไปอีก จนกว่าแผ่นดินของพระเจ้าจะมา"
19 พระองค์ทรงหยิบขนมปัง โมทนาพระคุณ แล้วหักส่งให้แก่เขาทั้งหลาย ตรัสว่า "นี่เป็นกายของเรา [ซึ่งได้ให้สำหรับท่านทั้งหลาย จงกระทำอย่างนี้ให้เป็นที่ระลึกถึงเรา"
20 เมื่อรับประทานแล้ว จึงทรงหยิบถ้วยกระทำเหมือนกันตรัสว่า "ถ้วยนี้ซึ่งเทออกเพื่อท่านทั้งหลายเป็นคำสัญญาใหม่ โดยโลหิตของเรา]

ขอพระเจ้าอวยพระพรนะครับ