09 มิถุนายน 2561

หัวใจพระบิดา : "บุตรน้อยหลงหายกับบุตรชายหลงผิด"

จากคำอุปมาของพระเยซูคริสต์ เรื่อง "บุตรน้อยหลงหาย" ( The Parable of the Prodigal Son) ในพระธรรมลูกา บทที่ 15:11-32
อุปมาดังกล่าวสะท้อนภาพทำให้เราเข้าใจในเรื่องหัวใจพระบิดา  เป็นความรักที่ไม่มีเงื่อนไข ให้อภัยบุตรน้อยที่หลงหายไปด้วยการผลาญสมบัติ  เมื่อตกอับแล้วกลับใจและกลับมาหาพ่ออีกครั้ง แต่ไม่ขอเป็นลูกของพ่ออีก แต่ขอเป็นลูกจ้างของพ่อ แต่ความรักของพ่อที่แสดงออกคือ การให้อภัย ไม่จดจำความผิด และพ่อให้ทุกสิ่งกลับคืนมาอีกครั้ง  ไม่ว่าจะเป็นฐานะของความเป็นลูก(Sonship) และรวมถึงสิทธิ์ต่างๆในการครอบครอง โดยสิ่งที่พ่อมอบให้คือแหวนตรา เสื้อคลุมและการสวมรองเท้าเป็นสัญลักษณ์
อุปมานี้เป็นตัวอย่าง คลาสิคของการแบ่งปันเรื่องหัวใจพระบิดา ซึ่งผมเชื่อว่าเราทั้งหลายคงจะคุ้นเคยดี

บทความครั้งนี้ผมขอแบ่งปันในอีกแง่มุมหนึ่งที่ต่างออกไปของอุปมาเรื่อง "บุตรน้อยหลงหาย" ( The Parable of the Prodigal Son)  ผมขอตั้งชื่อเรื่องใหม่ว่า  "หัวใจพระบิดา : "บุตรน้อยหลงหาย กับบุตรชายหลงผิด" 

สำหรับลูกคนเล็กของพ่อ ผมขอเรียกว่า "บุตรน้อยฟุ่มเฟือย" (Prodigal Son) เพราะความรักของพ่อที่มีต่อลูกคนเล็กทำให้เขาใช้ทรัพย์ได้อย่างฟุ่มเฟือย   ลูกคนเล็กขอแบ่งสมบัติทั้งที่เป็นเรื่องไม่สมควรทำ เพราะตามธรรมเนียมคนยิว สมบัติของพ่อ ลูกจะได้รับเป็นมรดกเมื่อพ่อตาย แต่ลูกมาขอแบ่ง เหมือนการแช่งผู้เป็นพ่อ  พ่อจึงแบ่งให้ทั้ง 2 คนทั้งลูกคนโตและคนเล็ก

บุตร​คน​เล็ก​พูด​กับ​บิดา​ว่า ‘พ่อ ขอ​แบ่ง​ทรัพย์​สิน​ส่วน​ที่​ตก​เป็น​ของ​ลูก​ให้​ลูก​ด้วย’ บิดา​จึง​แบ่ง​สม​บัติ​ให้​แก่​บุตร​ทั้ง​สอง  ต่อ​มา​ไม่​กี่​วัน บุตร​คน​เล็ก​นั้น​ก็​รวบ​รวม​ทุก​สิ่ง​ทุก​อย่าง​แล้ว​เดิน​ทาง​ไป​ยัง​เมือง​ไกล และ​ผลาญ​ทรัพย์​สิน​ของ​ตน​ที่​นั่น​ด้วย​การ​ใช้​ชีวิต​แบบ​ฟุ่ม​เฟือย (ลูกา 15:12-13) 

บุตรน้อยคนนี้หลงหายไปจากความรักของพ่อ หลงหายจากความเป็นลูก ทำตัวเป็น "ลูกกำพร้า" เพราะในความคิดของเขา หวังเพียงส่วนแบ่งสมบัติ ละทิ้งความรักของบิดา ผลาญสมบัติจนสิ้น สุดท้ายก็ตกอับ  แม้ว่าจะกลับตัวกลับใจได้ อยากจะกลับมาหาพ่อ ไม่กล้าที่จะกลับมาเป็นลูก ขอเป็น "ลูกจ้าง"

เมื่อ​ใช้​จ่าย​จน​หมด​สิ้น​ทุก​อย่าง​แล้ว ก็​เกิด​กัน​ดาร​อาหาร​อย่าง​รุน​แรง​ทั่ว​เมือง​นั้น เขา​จึง​เริ่ม​ขาด​แคลน  เขา​ไป​อา​ศัย​อยู่​กับ​ชาว​เมือง​นั้น​คน​หนึ่ง และ​คน​นั้น​ก็​ใช้​เขา​ไป​เลี้ยง​หมู​ที่​ทุ่ง​นา  เขา​อยาก​จะ​อิ่ม​ท้อง​ด้วย​ฝัก​ถั่ว​ที่​หมู​กิน​นั้น แต่​ไม่​มี​ใคร​ให้​อะไร​เขา​เลย
เมื่อ​เขา​สำ​นึก​ตัว​ได้ จึง​พูด​ว่า ‘ลูก​จ้าง​ของ​พ่อ​ไม่​ว่า​จะ​มี​มาก​สัก​แค่​ไหน​ก็​ยัง​มี​อาหาร​เหลือ​เฟือ แต่​ข้า​กลับ​ต้อง​มา​อด​ตาย​ที่นี่ ข้า​น่า​จะ​ลุก​ขึ้น​ไป​หา​พ่อ และ​พูด​กับ​ท่าน​ว่า “พ่อ ลูก​ผิด​ต่อ​สวรรค์​และ​ผิด​ต่อ​ท่าน​ด้วย  ไม่​สม​ควร​จะ​ได้​ชื่อ​ว่า​เป็น​ลูก​ของ​พ่อ​อีก​ต่อ​ไป ขอ​โปรด​ให้​ลูก​อยู่​ใน​ฐานะ​ของ​ลูก​จ้าง​คน​หนึ่ง​ของ​ท่าน​เถิด” (ลูกา 15:14-19) 

ทั้งนี้เพราะบุตรน้อยหลงหาย หลงไปในทางบาป  ไม่เชื่อในความรักของพ่อ  ถูกความโลภบังตา มองไม่เห็นความรักของพ่อ ตัดขาดความรักของพ่อและชีวิตกลับตกต่ำเป็นทุกข์    

เมื่อเราห่างจากความรักของพระเจ้า เอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง เราก็จะกลายเป็นลูกที่มีหัวใจของลูกกำพร้า(orphan heart)  พึ่งพาตนเองโดยวางใจในทรัพย์สมบัติเงินทอง มากกว่าพักพิงในความรักของพ่อ แต่แม้ว่าเราจะทำผิด ผู้เป็นพ่อก็พร้อมที่จะให้อภัย และพร้อมช่วยเหลือเสมอ 

แล้ว​เขา​ก็​ลุก​ขึ้น​ไป​หา​บิดา แต่​เมื่อ​เขา​ยัง​อยู่​แต่​ไกล บิดา​ก็​เห็น​เขา​และ​มี​ใจ​สงสาร จึง​วิ่ง​ออก​ไป​กอด​คอ​และ​จูบ​แก้ม​ของ​เขา  บุตร​คน​นั้น​จึง​กล่าว​กับ​บิดา​ว่า ‘พ่อ ลูก​ผิด​ต่อ​สวรรค์​และ​ผิด​ต่อ​ท่าน​ด้วย ไม่​สม​ควร​จะ​ได้​ชื่อ​ว่า​เป็น​ลูก​ของ​พ่อ​อีก​ต่อ​ไป’ แต่​บิดา​สั่ง​พวก​บ่าว​ของ​ตน​ว่า ‘จง​รีบ​ไป​เอา​เสื้อ​ที่​ดี​ที่​สุด​ออก​มา​สวม​ให้​เขา เอา​แหวน​มา​สวม​ที่​นิ้ว​มือ และ​เอา​รอง​เท้า​มา​สวม​ให้​ด้วย และ​จง​ไป​เอา​ลูก​วัว​ตัว​ที่​อ้วน​พี​มา​ฆ่า​เลี้ยง​กัน​เพื่อ​ความ​รื่น​เริง
เพราะ​ว่า​ลูก​ของ​เรา​คน​นี้​ตาย​แล้ว​แต่​กลับ​เป็น​ขึ้น​อีก หาย​ไป​แล้ว​แต่​ได้​พบ​กัน​อีก’ พวก​เขา​ต่าง​ก็​มี​ความ​รื่น​เริง (ลูกา 15:20-24) 

สำหรับลูกคนโตของพ่อ ผมเรียกว่า "บุตรชายหลงผิด"  คำว่า  "หลงผิด" ในที่นี้ หมายถึง การสำคัญตัวเองผิด คิดว่าตนเองทำดีพร้อมสมควรที่จะได้รับ  จึงไม่มีคำว่า "พระคุณ" ให้สำหรับคนที่ทำผิด 
เขาทักท้วงในสิทธิที่เขาควรจะได้รับเพราะการกระทำและน้องชายที่ทำผิดไม่สมควรได้รับการอภัย 

แต่เขาบอกบิดาว่า `ดูเถิด ข้าพเจ้าได้ปรนนิบัติท่านกี่ปีมาแล้ว และมิได้ละเมิดคำบัญชาของท่านสักข้อหนึ่งเลย แม้แต่เพียงลูกแพะสักตัวหนึ่งท่านก็ยังไม่เคยให้ข้าพเจ้า เพื่อจะเลี้ยงกันเป็นที่รื่นเริงยินดีกับเพื่อนฝูงของข้าพเจ้า ต่เมื่อลูกคนนี้ของท่าน ผู้ได้ผลาญสิ่งเลี้ยงชีพของท่านโดยคบหญิงโสเภณีมาแล้ว ท่านยังได้ฆ่าลูกวัวอ้วนพีเลี้ยงเขา’ 
บิดาจึงตอบเขาว่า `ลูกเอ๋ย เจ้าอยู่กับเราเสมอ และสิ่งของทั้งหมดของเราก็เป็นของเจ้า แต่สมควรที่เราจะรื่นเริงและยินดี เพราะน้องของเจ้าคนนี้ตายแล้ว แต่กลับเป็นขึ้นอีก หายไปแล้วแต่ได้พบกันอีก'”(ลูกา 15:29-32) 

บุตรชายคนโต เปรียบได้กับผู้ที่นับถือศาสนา  ถือรักษาพระบัญญัติของพระเจ้าแต่ภายนอกแต่จิตใจภายในยังห่างไกลจากหัวใจของความเป็นพ่อ ที่พร้อมจะให้อภัยโดยไม่มีเงื่อนไข ตามแผนการไถ่ของพระบิดาที่ทรงให้พระเยซูคริสต์มาตายบนไม้กาเขนเพื่อไถ่บาป   
ดังนั้น ใครถามเราว่า พระเยซูคริสต์ มาทำอะไรบนโลกนี้ บอกได้เลยว่า "มาเที่ยว" แต่เป็น "มาเที่ยวตามหาผู้หลงหายไปนั้นให้รอด"
ลูกา  19:10 เพราะ​ว่า​บุตร​มนุษย์​ได้มา​เพื่อ​จะ​เที่ยว​หา​และ​ช่วย​ผู้​ที่​หลง​หายไป​นั้น​ให้​รอด”
คำอุปมาของพระเยซูในเรื่องบุตรน้อยหลงหายนี้ ให้ภาพเงา(type)เล็งถึง แผนการของพระบิดาที่นำบุตรน้อยหลงหหายกลับบ้านและนำบุตรชายที่หลงผิดกลับคืนดีกับบุตรน้อย
ภาพสัญลักษณ์ในอุปมานี้บอกถึงความหมาย ดังนี้
การฆ่าวัวอ้วนพลี เล็งถึง พระเยซูได้ตายอภัยความผิดของเขาแล้ว
แหวนที่พ่อสวมให้  เล็งถึง พันธสัญญาว่าพระเจ้าจะไม่จดจำความผิดบาปของเขาอีกต่อไป
เสื้อคลุม  เล็งถึง  เสื้อความชอบธรรมเป็นเสื้อคลุมแห่งการไถ่ที่ใส่เพื่อปกปิดความบาปที่เขากระทำ ดั่งเช่นพระเจ้าทรงให้เสื้อขนสัตว์ปกปิดกายของอาดัมและเอวาแทนใบมะเดื่อ
รองเท้า  เล็งถึง การได้รับสถานะเป็นบุตรของพระเจ้า เพราะทาสจะไม่มีรองเท้า
 ดังนั้นเราจึงไม่ใช่ทาสแต่เราเป็นลูกของพระเจ้า เราไม่ต้องทำตัวเป็น "ลูกจ้างชั่วคราว" เพราะเราเป็น"ลูกของพระเจ้าชั่วนิรันดร์"
คำอุปมาเรื่องนี้ ยังเป็นภาพเงาที่เล็งถึงแผนการกลับมาคืนดีระหว่างคนยิวและคนต่างชาติเป็นคนใหม่คนเดียวกัน(One New Man) ผ่านทางพระเยซูคริสต์

เอเฟซัส 2:15   “...เพื่อจะกระทำให้ทั้งสองฝ่ายเป็นคนใหม่คนเดียวในพระองค์ เช่นนั้นแหละ จึงทรงกระทำให้เกิดสันติสุข
บุตรน้อยหลงหาย คือ คนต่างชาติทีหลงหายไปและพระเยซูคริสต์ทรงนำกลับมา เพื่อรับพระคุณโดยการให้อภัยด้วยความรักที่ไม่มีเงื่อนไขของพระบิดา 
บุตรน้อยหลงหาย  คือ เอฟราอิม (Ephraimเผ่าหนึ่งของอิสราเอล ที่เล็งถึง คนต่างชาติ  
บุครชายคนโต หรือ บุตรชายหลงผิด  หมายถึง ยูดาห์(Judah) หรือคนยิว(Jew) คือ คนยิวที่เคร่งครัดตามกฏบัญญัติ ถือรักษาโทราห์(Torah) ตัวอยู่ใกล้แต่หัวใจอยู่ห่างจากพระบิดาจึงหลงผิดสำคัญตัวเองผิด คิดว่าตนเองดีกว่าผู้อื่น ไม่ให้อภัยในความผิดของผู้อื่นและดูหมิ่นคนต่างชาติ

ภาพของคนยิวและคนต่างชาติ เป็นคนใหม่คนเดียวกัน(One New Man)ในพันธสัญญาเดิม คือกิ่งไม้ของโยเซฟ 
 เอเสเคียล 37:12-19
12 เพราะ​ฉะนั้น จง​เผย​พระ​วจนะ​และ​กล่าว​แก่​เขา​ว่า ​พระ​เจ้า​ตรัส​ดังนี้​ว่า “ดู​เถิด โอ ประชากร​ของ​เรา​เอ๋ย เรา​จะ​เปิด​หลุม​ฝัง​ศพ​ของ​เจ้า และ​ยก​เจ้า​ออกมา​จาก​หลุม​ฝัง​ศพ​ของ​เจ้า และ​จะ​นำ​เจ้า​กลับมา​ยัง​แผ่นดิน​อิสราเอล​..

16 “เจ้า บุตร​แห่ง​มนุษย์​เอ๋ย จง​เอา​ไม้​มา​อัน​หนึ่ง​เขียน​ลง​ว่า ‘สำหรับ​ยูดาห์ และ​สำหรับ​ชน​อิสราเอล​ที่​สังคม​กับ​ยูดาห์’ จง​เอา​ไม้​มา​อีก​อัน​หนึ่ง​เขียน​ลง​ว่า ‘สำหรับ​โยเซฟ (​ไม้​ของ​เอฟราอิม​) และ​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล​ที่​สังคม​กับ​โยเซฟ’
17 เอา​ไม้​ทั้ง​สอง​มา​รวมกัน​เข้า​เป็น​อัน​เดียว เพื่อ​เป็น​ไม้​อัน​เดียว​ใน​มือ​ของ​เจ้า​
19 จง​กล่าว​แก่​เขา​ว่า ​พระ​เจ้า​ตรัส​ดังนี้​ว่า ดู​เถิด เรา​กำลัง​จะ​เอา​ไม้​ของ​โยเซฟ (​ซึ่ง​อยู่​ใน​มือ​ของ​เอฟราอิม​) และ​เผ่า​อิสราเอล​ที่​สังคม​กับ​เขา​และ​เรา​จะ​เอา​ไม้​ของ​ยูดาห์​มา​รวมเข้า​ด้วย และ​กระทำ​ให้​เป็น​ไม้​อัน​เดียว​กัน​เพื่อให้​เป็น​ไม้​อัน​เดียว​ใน​มือ​ของ​เรา​
ประเทศอิสราเอลมีประวัติศาสตร์อันยาวนานเกี่ยวกับการสูญเสียและการปฏิเสธ แต่เมื่อมีการเชื่อมต่อการเป็นคนใหม่คนเดียวกันระหว่างยิวกับคนต่างชาติ   พวกเขาจะสามารถลืมอดีตที่ผ่านมาและเกิดผลทวีคูณได้โดยพงษ์พันธ์ุของโยเซฟ  ในพันธสัญญาใหม่  ·พระเยซูคริสต์เป็นผู้เชื่อมกลางระหว่างยิวกับคนต่างชาติ ทำให้เป็นคนใหม่คนเดียวกัน 
คนยิวและคนต่างชาติเป็นคนในครอบครัวเดียวกันเป็นผู้รับมรดกร่วมกันในฐานะของความเป็นพี่น้องกัน

เอเฟซัส 2:15-18 ...การ​เป็น​ปฏิปักษ์​กัน โดย​ใน​เนื้อ​หนัง​ของ​พระ​องค์ ได้​ทรง​ให้ธรรม​บัญญัติ​อัน​ประกอบด้วย​บทบัญญัติ​และ​กฎหมาย​ต่างๆ นั้น​เป็น​โมฆะ เพื่อ​จะ​กระทำ​ให้​ทั้ง​สอง​ฝ่าย​เป็น​คน​ใหม่​คน​เดียว​ใน​พระ​องค์ เช่นนั้น​แหละ จึง​ทรง​กระทำ​ให้​เกิด​สันติ​สุข​
และ​เพื่อ​จะ​ทรง​กระทำ​ให้​ทั้ง​สอง​พวก​คืน​ดี​กับ​พระ​เจ้า เป็น​กาย​เดียว​โดย​กางเขน ซึ่ง​เป็น​การ​ทำ​ให้​การ​เป็น​ปฏิปักษ์​ต่อ​กัน​หมด​สิ้น​ไป​ และ​พระ​องค์​ได้​เสด็จ​มา​ประกาศ​สันติ​สุข​แก่​ท่าน​ที่​อยู่​ไกล และ​ประกาศ​สันติ​สุข​แก่​คน​ที่​อยู่​ใกล้ เพราะ​ว่า​พระ​องค์​ทรง​ทำ​ให้​เรา​ทั้ง​สอง​พวก​มี​โอกาส​เข้า​เฝ้า​พระ​บิดา​โดย​พระ​วิญญาณ​องค์​เดียว​กัน​ 
เหตุ​ฉะนั้น​ท่าน​จึง​ไม่ใช่​คน​ต่างด้าว​ต่าง​แดน​อีก​ต่อไป แต่​ว่า​เป็น​พล​เมือง​เดียว​กัน​กับ​ธรรมิก​ชน และ​เป็น​ครอบครัว​ของ​พระ​เจ้า​

ในภาษากฏหมาย(legal) แสดงให้เห็นว่า ไม่ใช่แค่ความเท่าเทียมกันแต่เป็นสิทธิพิเศษที่ได้รับผลประโยชน์ร่วม ดังเช่น หุ้นส่วนทางธุรกิจร่วมกันหรือสมาชิกครอบครัวที่ได้รับมรดกร่วมกัน เป็นสิ่งที่ไม่ธรรมดาทั่วไปแต่เป็นการรับมรดกร่วมกัน( joint heirs) เหมือนดังตัวอย่างคำอุปมาเรื่องบุตรน้อยหลงหาย  คนยิวกับคนต่างชาติมีพ่อคนเดียวกัน 

ดังนั้นสิ่งที่เป็นความหวังและความสำเร็จ เราสามารถคาดหวังที่จะได้รับร่วมกันจากพระบิดา  
ในพระเมสสิยาห์  ชาวยิวจะไม่ได้รับมรดกที่ดีที่สุดจากพระบิดาจนกว่าประเทศต่างๆจะได้รับมรดกของพวกเขาและในทางกลับกัน คนต่างชาติจะไม่ได้รับมรดกหากคนยิวยังไม่ได้รับ!

เราจะเห็นได้จากตัวอย่างคำอุปมานี้ บุตรชายคนโต(คนยิว) อิจฉาเมื่อบุตรน้อยหลงหาย(คนต่างชาติ)กลับมาหาพ่อ ในพระธรรมโรม บทที่ 9-11 ภาพของ One New Man โดยให้ภาพของกิ่งมะกอกป่า(คนต่างชาติ)ที่เชื่อมต่อติดกับต้นมะกอกแท้(คนยิว)  และในบทที่ 10 ข่าวประเสริฐเรื่องพระคริสต์จะไปทั่วโลก บุตรน้อยที่หลงหาย(คนต่างชาติ)จะกลับใจและกลับมาหาพ่อ และบุตรชายคนโต(คนยิว) จะอิจฉา และจะถึงเวลาที่บุตรชายหลงผิดจะกลับใจสำนึกในความรักของพระบิดา

โรม 10:18-21 ... “เสียง​ของ​พวก​เขา​กระ​จาย​ออก​ไป​ทั่ว​แผ่น​ดิน​โลก และ​ถ้อย​คำ​ของ​เขา​ประ​กาศ​ออก​ไป​ถึง​สุด​ปลาย​พิ​ภพ” 
...“อิส​รา​เอล​ไม่​เข้า​ใจ​หรือ?” โม​เสส​กล่าว​ก่อน​ว่า “เรา​จะ​ให้  เจ้า​ทั้ง​หลายอิจฉา​ผู้​ที่​ไม่​ใช่​ชนชาติ  เรา​จะ​ยั่ว​โทสะ เจ้าด้วย​ชน​ชาติ​ที่​โง่​เขลา​ชาติ​หนึ่ง” 
แล้ว​อิส​ยาห์​กล้า​กล่าว​ว่า “พวก​ที่​ไม่​ได้​แสวง​หา​ได้​พบ​เรา เรา​ได้​ปรา​กฏ​แก่​คน​ที่​ไม่​ได้​ถาม​หา​เรา”  แต่​ท่าน​ได้​กล่าว​ถึง​พวก​อิส​รา​เอล​ว่า“ตลอด​ทั้ง​วัน เรา​ยื่น​มือ​ต้อน​รับ​ชน​ชาติ​ซึ่ง​ไม่​เชื่อ​ฟัง​และ​ดื้อ​รั้น” 

อย่างไรก็ตามด้วยความรักของพระบิดา ผู้ที่เป็นพ่อจะเรียกร้องให้ทั้ง"บุตรน้อยหลงหายกับบุตรชายหลงผิด" จะกลับมาหาพ่อในวันสุดท้ายและจะมีงานเฉลิมฉลองเกิดขึ้นในแผ่นดินสวรรค์!

มาลาคี 4:5-6  “นี่​แน่ะ เรา​จะ​ส่ง​เอ​ลี​ยาห์​ผู้​เผย​พระ​วจนะมา​ยัง​เจ้า​ก่อน​วัน​แห่ง​พระ​ยาห์​เวห์ คือ​วัน​ที่​ใหญ่​ยิ่ง​และ​น่า​สะพรึง​กลัว​จะ​มา​ถึงและ​ท่าน​ผู้​นั้น​จะ​ทำ​ให้​จิต​ใจ​ของ​พ่อ​หัน​ไป​หา​ลูก และ​จิต​ใจ​ของ​ลูก​หัน​ไป​หา​พ่อ...


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น