พระเยซูคริสต์ทรงเสด็จเข้ากรุงเยรูซาเล็มเพื่อร่วมฉลองเทศกาลปัสกา(Passover)
ปัสกาเป็นเทศกาลที่ชนชาติอิสราเอลระลึกถึงวันที่ได้รับการปลดปล่อยจากการเป็นทาสของอียิปต์ (อพยพ 12)
พระยาห์เวห์ทรงใช้โมเสสนำชนชาติอิสราเอลไปยังแผ่นดินคานาอันที่พระเจ้าเตรียมไว้ให้ชนชาติของพระองค์
12 วันรุ่งขึ้น เมื่อมหาชนที่มาร่วมงานเทศกาล(ปัสกา)นั้นได้ยินว่าพระเยซูเสด็จมาถึงกรุงเยรูซาเล็ม
13 พวกเขาก็ถือทางอินทผลัมพากันออกไปต้อนรับพระองค์ร้องว่า โฮซันนา ขอให้พระองค์ผู้เสด็จมาในพระนามขององค์พระผู้เป็นเจ้า คือ พระมหากษัตริย์แห่งอิสราเอลทรงพระเจริญ ”
14 และพระเยซูทรงพบลูกลาตัวหนึ่ง จึงทรงลานั้นดังคำที่เขียนไว้ว่า
15 “ธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย อย่ากลัวเลย จงดู กษัตริย์ของเธอเสด็จมา ประทับบนลูกลา”
การที่พระเยซูคริสต์ทรงเสด็จมาที่กรุงเยรูซาเล็ม เป็นไปตามเป้าประสงค์ของพระบิดาที่กำหนดให้พระเยซูคริสต์เป็นแกะปัสกา ที่ถูกฆ่าเพื่อให้โลหิตหลั่งออกเพื่อไถ่นำความรอดมาสู่คนทั้งหลาย
กรุงเยรูซาเล็ม นครแห่งสันติภาพจะสงบสุขเพราะพระเมสสิยาห์(Messiah) ที่คนยิวรอคอย พระองค์เข้ามาถึงแล้ว
กรุงเยรูซาเล็ม นครแห่งสันติภาพจะสงบสุขเพราะพระเมสสิยาห์(Messiah) ที่คนยิวรอคอย พระองค์เข้ามาถึงแล้ว
ตามคำเผยพระวจนะของเศคาริยาห์ กล่าวว่า “ธิดาแห่งศิโยนเอ๋ย จงร่าเริงอย่างยิ่งเถิด โอ บุตรีแห่งเยรูซาเล็มเอ๋ย จงโห่ร้อง ดูเถิด กษัตริย์ของเธอเสด็จมาหาเธอ ทรงความยุติธรรมและความรอด พระองค์ทรงอ่อนสุภาพและทรงลา ทรงลูกลา” (เศคาริยาห์ 9:9)
เมื่อพระเยซูคริสต์ได้เสด็จเข้าในเยรูซาเล็ม คนยิวที่รอคอยการเสด็จมาของพระเมสสิยาห์(Messiah) พวกเขาต้องการแต่งตั้งพระเยซูคริสต์ให้เป็นกษัตริย์ของพวกเขา เพราะประชาชนเห็นการอัศจรรย์ที่พระองค์ทำและพวกเขาคิดว่าพระเยซูคริสต์สามารถนำการปลดปล่อยจากการเป็นทาสของโรมัน
ประชาชนต่างร้องว่า “โฮซันนา” ซึ่งภาษาเดิมหมายความว่า “ข้าแต่พระเจ้า ขอทรงช่วยข้าพระองค์ให้รอดเถิด” “ขอทรงโปรดให้รอดเดี๋ยวนี้เถิด”
การเสด็จเข้าสู่กรุงเยรูซาเล็มครั้งนี้
พระเยซูคริสต์ได้เปิดเผยความจริงว่า พระองค์ทรงเดินทางไปสู่เป้าประสงค์ของพระบิดาเพื่อช่วยเราให้รอดจากการเป็นทาสของความบาป ความตาย ไปสู่ความเป็นไทในพระองค์ พระองค์ทรงมาเป็นองค์พระผู้ช่วยให้รอดของโลกของมวลมนุษยชาติ
การทรงลาของพระเยซูคริสต์ เป็นหมายสำคัญที่บ่งบอกว่า พระองค์เสด็จมาเป็นกษัตริย์ที่จะครองจิตใจของมนุษย์ด้วยความรัก ความถ่อมใจด้วยใจเชื่อฟังเป้าประสงค์ของพระบิดา ตามถ้อยคำจากพระธรรม
ฟิลิปปี 2:3-11
“ท่านจงมีน้ำใจต่อกันเหมือนอย่างที่มีในพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงสภาพของพระเจ้า แต่มิได้ทรงถือว่าการเท่าเทียมกับพระเจ้านั้นเป็นสิ่งที่จะต้องยึดถือ แต่ได้กลับทรงสละ และทรงรับสภาพทาส ทรงถือกำเนิดเป็นมนุษย์ และเมื่อทรงปรากฏพระองค์ในสภาพมนุษย์แล้ว พระองค์ก็ทรงถ่อมพระองค์ลงยอมเชื่อฟังจนถึงความมรณา กระทั่งความมรณาที่กางเขน เหตุฉะนั้นพระเจ้าจึงได้ทรงยกพระองค์ขึ้นอย่างสูง และได้ประทาน พระนามเหนือนามทั้งปวงให้แก่พระองค์ เพื่อเพราะพระนามนั้นทุกเข่าในสวรรค์ ที่แผ่นดินโลก ใต้พื้นแผ่นดินโลก จะคุกลงกราบพระเยซู และเพื่อทุกลิ้นจะยอมรับว่าพระเยซูคริสต์ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า อันเป็นการถวายพระเกียรติแด่พระบิดาเจ้า”
การทรงลาของพระเยซูคริสต์ เป็นหมายสำคัญที่บ่งบอกว่า พระองค์เสด็จมาเป็นกษัตริย์ที่จะครองจิตใจของมนุษย์ด้วยความรัก ความถ่อมใจด้วยใจเชื่อฟังเป้าประสงค์ของพระบิดา ตามถ้อยคำจากพระธรรม
ฟิลิปปี 2:3-11
“ท่านจงมีน้ำใจต่อกันเหมือนอย่างที่มีในพระเยซูคริสต์ ผู้ทรงสภาพของพระเจ้า แต่มิได้ทรงถือว่าการเท่าเทียมกับพระเจ้านั้นเป็นสิ่งที่จะต้องยึดถือ แต่ได้กลับทรงสละ และทรงรับสภาพทาส ทรงถือกำเนิดเป็นมนุษย์ และเมื่อทรงปรากฏพระองค์ในสภาพมนุษย์แล้ว พระองค์ก็ทรงถ่อมพระองค์ลงยอมเชื่อฟังจนถึงความมรณา กระทั่งความมรณาที่กางเขน เหตุฉะนั้นพระเจ้าจึงได้ทรงยกพระองค์ขึ้นอย่างสูง และได้ประทาน พระนามเหนือนามทั้งปวงให้แก่พระองค์ เพื่อเพราะพระนามนั้นทุกเข่าในสวรรค์ ที่แผ่นดินโลก ใต้พื้นแผ่นดินโลก จะคุกลงกราบพระเยซู และเพื่อทุกลิ้นจะยอมรับว่าพระเยซูคริสต์ทรงเป็นองค์พระผู้เป็นเจ้า อันเป็นการถวายพระเกียรติแด่พระบิดาเจ้า”
พระเยซูคริสต์ทรงเป็นพระเมสสิยาห์ เป็นพระผู้ช่วยที่จะแบกภาระและรับเอาความผิดบาปของเราทั้งหลาย ดั่งเช่น ลาเป็นพาหนะที่ใช้แบกและขนสัมภาระต่างๆ
ก่อนที่พระเยซูจะถูกจับไปตรึงที่กางเขนในเทศกาลปัสกา มีการรับประทานขนมปังไร้เชื่อ(Matzah) และพระเยซูคริสต์ทรงตั้งพิธีมหาสนิทขึ้นเพื่อให้ระลึกสิ่งที่พระองค์ทรงทำเพื่อเรา
ลูกา 22:14-17
14เมื่อถึงเวลา พระองค์ประทับลงและเสวยพร้อมกับพวกอัครทูต
15 พระองค์ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “เรามีความปรารถนาอย่างยิ่งที่จะรับประทานปัสกานี้กับท่านก่อนที่เราจะต้องทนทุกข์
16 เราบอกท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่รับประทานปัสกานี้อีกจนกว่าจะสำเร็จ ความหมายของปัสกานั้นในแผ่นดินของพระเจ้า”
17 พระองค์ทรงหยิบถ้วย เมื่อขอบพระคุณแล้วตรัสว่า “จงรับถ้วยนี้ไปแบ่งกันดื่ม
18 เราบอกท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่ดื่มจากผลของเถาองุ่นอีกต่อไปจนกว่าแผ่นดินของพระเจ้าจะมา”
19 พระองค์ทรงหยิบขนมปัง เมื่อขอบพระคุณแล้วก็ทรงหักส่งให้พวกเขา ตรัสว่า “นี่เป็นกายของเรา ซึ่งให้ไว้สำหรับท่านทั้งหลาย จงทำอย่างนี้เพื่อเป็นที่ระลึกถึงเรา”
20 เมื่อรับประทานแล้ว จึงทรงหยิบถ้วยและทรงทำเหมือนกันตรัสว่า “ถ้วยนี้ที่เทออกเพื่อท่านทั้งหลาย เป็นพันธสัญญาใหม่โดยโลหิตของเรา
ก่อนที่พระเยซูจะถูกจับไปตรึงที่กางเขนในเทศกาลปัสกา มีการรับประทานขนมปังไร้เชื่อ(Matzah) และพระเยซูคริสต์ทรงตั้งพิธีมหาสนิทขึ้นเพื่อให้ระลึกสิ่งที่พระองค์ทรงทำเพื่อเรา
ลูกา 22:14-17
14เมื่อถึงเวลา พระองค์ประทับลงและเสวยพร้อมกับพวกอัครทูต15 พระองค์ตรัสกับเขาทั้งหลายว่า “เรามีความปรารถนาอย่างยิ่งที่จะรับประทานปัสกานี้กับท่านก่อนที่เราจะต้องทนทุกข์
16 เราบอกท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่รับประทานปัสกานี้อีกจนกว่าจะสำเร็จ ความหมายของปัสกานั้นในแผ่นดินของพระเจ้า”
17 พระองค์ทรงหยิบถ้วย เมื่อขอบพระคุณแล้วตรัสว่า “จงรับถ้วยนี้ไปแบ่งกันดื่ม
18 เราบอกท่านทั้งหลายว่า เราจะไม่ดื่มจากผลของเถาองุ่นอีกต่อไปจนกว่าแผ่นดินของพระเจ้าจะมา”
19 พระองค์ทรงหยิบขนมปัง เมื่อขอบพระคุณแล้วก็ทรงหักส่งให้พวกเขา ตรัสว่า “นี่เป็นกายของเรา ซึ่งให้ไว้สำหรับท่านทั้งหลาย จงทำอย่างนี้เพื่อเป็นที่ระลึกถึงเรา”
20 เมื่อรับประทานแล้ว จึงทรงหยิบถ้วยและทรงทำเหมือนกันตรัสว่า “ถ้วยนี้ที่เทออกเพื่อท่านทั้งหลาย เป็นพันธสัญญาใหม่โดยโลหิตของเรา
พันธสัญญาใหม่นี้ คือ พันธสัญญาแห่งความรักที่ไม่มีเงื่อนไข พระเยซูคริสต์มาตายเพื่อเราที่กางเขน พระเยซูแบกความบาปผิดทุกสิ่งไปแทนเราแล้ว เราได้รับการผ่านเว้น(Passover)จากความตาย
พระเยซูคริสต์จึงเป็นอาหารแห่งชีวิต เพื่อเราจะมีชีวิตโดยพระองค์ ตามเป้าประสงค์ของพระบิดา
35 พระเยซูตรัสกับพวกเขาว่า “เราเป็นอาหารแห่งชีวิต คนที่มาหาเราจะไม่หิว และคนที่วางใจในเราจะไม่กระหายอีกเลย
36 แต่เราก็บอกพวกท่านแล้วว่า ท่านเห็นเราแล้วแต่ไม่วางใจ
37 สารพัดที่พระบิดาประทานแก่เราจะมาหาเรา และคนที่มาหาเรา เราจะไม่ขับไล่เลย
38 เพราะว่าเราลงมาจากสวรรค์ ไม่ใช่เพื่อทำตามความประสงค์ของเราเอง แต่เพื่อทำตามพระประสงค์ของผู้ทรงใช้เรามา
39 และพระประสงค์ของผู้ทรงใช้เรามานั้นก็คือ ให้เรารักษาทุกสิ่งที่พระองค์ทรงมอบไว้กับเรา ไม่ให้หายไปสักสิ่งเดียว แต่ทำให้เป็นขึ้นมาในวันสุดท้าย
40 เพราะนี่แหละเป็นพระประสงค์ของพระบิดาของเรา ที่จะให้ทุกคนที่เห็นพระบุตรและวางใจพระองค์มีชีวิตนิรันดร์ และเราเองจะให้คนนั้นเป็นขึ้นมาในวันสุดท้าย”ขอบคุณพระเยซูคริสต์ผู้ทรงสิ้นพระชนม์และฟื้นขึ้นจากความตายเป็นการถวายผลแรกในเทศกาลปัสกา
1 โครินธ์ 15:20-25
21 เพราะว่าในเมื่อความตายเกิดขึ้นโดยมนุษย์คนหนึ่ง การเป็นขึ้นจากความตายก็เกิดขึ้นโดยมนุษย์คนหนึ่งเช่นกัน
22 เพราะว่า เช่นเดียวกับที่ทุกคนต้องตายโดยเกี่ยวเนื่องกับอาดัม ทุกคนก็จะได้รับชีวิตโดยเกี่ยวเนื่องกับพระคริสต์
23 แต่ว่าจะเป็นไปตามลำดับ คือพระคริสต์ทรงเป็นผลแรก ต่อจากนั้นก็คือคนทั้งหลายที่เป็นของพระคริสต์ในเวลาที่พระองค์เสด็จกลับมา
24 แล้วก็จะเป็นเวลาอวสานซึ่งพระคริสต์จะทรงมอบอาณาจักรแด่พระเจ้าพระบิดา และจะทรงทำลายภูตผีที่ครอบครองทั้งหมด ภูติผีที่มีสิทธิอำนาจและที่มีฤทธานุภาพ
25 เพราะว่าพระคริสต์ทรงต้องครอบครองจนกว่าพระเจ้าจะทรง ปราบศัตรูทั้งหมดให้อยู่ใต้พระบาทของพระคริสต์
พระเยซูคริสต์ได้ก้าวออกมาจากหลุมแห่งความตายในเทศกาลปัสกา เพื่อประกาศชัยชนะให้เรายึดมั่นในสิ่งที่พระองค์ทำ เราจึงต้องก้าวตามพระองค์ไปสู่ความก้าวหน้าที่ผ่านอุปสรรคในชีวิต
"ความก้าวหน้า ไม่ใช่เพียงการก้าวให้ทันโลก หรือก้าวล้ำตามใคร หากแต่เป็นก้าวไกลในความเชื่อ และก้าวข้ามอุปสรรคไปสู่เป้าประสงค์ลิขิตของพระเจ้า"
พระเยซูคริสต์ทรงก้าวเดินมายังกรุงเยรูซาเล็ม ทรงลูกลา และก้าวเดินไปสู่ไม้กางเขนด้วยชัยชนะ
ขอพระเจ้าอวยพรในช่วงเทศกาลปัสกาในปี 2017 ที่จะมาถึงในช่วงเย็นวันที่ 10 - 18 เมษายนนี้นะครับ
ซึ่งได้ชื่อว่าเป็นช่วง Passion week คือสัปดาห์ระลึกถึงการทนทุกข์ของพระเยซูคริสต์ มีสิ่งใดที่เป็นข้อคิด ติดตามบทความในครั้งต่อไปได้ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น