10 ภัยพิบัติก่อนปัสกา

สวัสดีครับ เพื่อนผู้อ่านทุกท่าน ขอต้อนรับเข้าสู่วงจรเวลาแห่งพระพรในเดือนนิสาน(Nisan) ปี 5777 (ช่วงระหว่างเย็นวันที่  27 มีนาคม – 26 เมษายน 2017)  เดือนนี้เป็นการเริ่มต้นใหม่ตามปฏิทินยิวแบบศาสนา  
เทศกาลที่สำคัญคือ เทศกาลปัสกา(Passover) หรือ เพซัค (Pesach-פֶּסַח) แปลว่า ผ่านไป หรือ ผ่านเว้น  (Passover)   เป็นเทศกาลที่ชาวอิสราเอลจะรับประทานขนมปังไร้เชื้อและผักขมเพื่อระลึกถึงความขมขื่นใจในการเป็นทาสอยู่ที่ประเทศอียิปต์ และขอบพระคุณต่อพระยาห์เวห์ที่พระองค์ทรงนำพวกเขาออกจากการเป็นทาสไปสู่ความเป็นไทในดินแดนแห่งใหม่ คือ ดินแดนคานาอัน (Canaan)  ตามเป้าประสงค์ของพระองค์
เทศกาลปัสกา(Passover) จะอยู่ในช่วงเย็นวันที่ 10-18 เม.ย. 2017   

เมื่อเราอ่านในพระธรรมอพยพ เราจะเห็นถึงพระเมตตาของพระยาห์เวห์ที่ทรงมีต่อชนชาติของพระองค์ เสียงร้องด้วยความทนทุกข์ยากลำบากดังไปถีงพระกรรณของพระองค์ในฟ้าสวรรค์ ดังนั้นพระองค์จึงประทานการช่วยกู้ผ่านทางผู้นำของเขาคือ โมเสส(Moses) หรือ מֹשֶׁה (Mosheh) ที่แปลว่า ฉุดขึ้นมา ท่านเป็นผู้ช่วยกู้ พาพวกเขาออกไปสู่อิสรภาพ  แต่ก่อนที่จะออกมาจากอียิปต์ได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเพราะกษัตริย์ฟาโรห์ใจแข็งกระด้างไม่ยอมปล่อยคนอิสราเอลออกจากการเป็นทาสเพื่อจะไปนมัสการพระยาห์เวห์  คนอียิปต์จึงได้รับภัยพิบัติ 10 ประการ ซึ่งสำแดงถึงความยิ่งใหญ่ของพระยาห์เวห์ที่เหนือกว่าบรรดาเทพเจ้าต่างๆของอียิปต์ 

บทความครั้งนี้ ผมจึงขอเรียบเรียง 10 ภัยพิบัติก่อนปัสกาจากพระธรรมอพยพ บทที่ 7-12 ดังนี้ 

1.ภัยพิบัติน้ำกลายเป็นเลือด (อพยพ 7:14-24)

Hapi

เหตุการณ์นี้เป็นการสำแดงฤทธานุภาพครั้งที่ 2 ของพระยาห์เวห์ หลังจากที่โมเสสกับอาโรนเข้าเฝ้าฟาโรห์เพื่อจะทูลขอให้ปลดปล่อยคนยิวให้เป็นอิสระ  พระยาห์เวห์ทรงทำให้ไม้เท้าของอาโรนกลายเป็นงู แต่ฟาโรห์​ทรง​เรียก​พวก​นักปราชญ์ และ​พวก​นัก​วิทยาคม​มาพวกเขาก็ทำให้ไม้เท้ากลายเป็นงูได้เช่นกันแต่ไม้เท้าของอาโรนกลืน​ไม้​เท้า​ของ​พวก​เขา​เสีย​สิ้น (อพยพ 7:11-12)

พระยาห์เวห์จึงทรงสำแดงฤทธานุภาพของพระองค์โดยให้โมเสสฟาดไม้เท้าของอาโรนลงในแม่น้ำไนล์ทำให้กลายเป็นเลือด ไม่สามารถดื่มได้ (อพยพ 7:14-18) 

แม่น้ำไนล์มีความสำคัญกับคนอียิปต์อย่างมาก  เป็นแหล่งอาหาร และเป็นน้ำสำหรับดื่มกิน และการชลประทานเพื่อพืชผลทางการเกษตร  คนอียิปต์พึ่งพาแม่น้ำไนล์เพื่อดำรงชีวิต

ประเทศอียิปต์ได้ชื่อว่า “ของขวัญจากแม่น้ำไนล์ (Egypt is the Gift of the Nile)”  

(ข้อมูลจาก https://en.wikipedia.org/wiki/Nile)
ถ้าขาดแม่น้ำไนล์แล้วอียิปต์ก็คงไม่มีชื่อเสียงเท่าใดนักหรอกครับ  เพราะอียิปต์นั้นถือได้ว่าเป็นแหล่งอารยชนที่ยิ่งใหญ่และเก่าแก่ที่สุดในโลกแห่งหนึ่งก็ว่าได้  เทพเจ้า 2 องค์หลักที่ดูแลพิทักษ์แม่น้ำไนล์นั้นไว้เทพเจ้าองค์แรก ชื่อว่า ฮาปิ (Hapi)  องค์ที่ 2 ชื่อ คนูม(Khnum) แม่น้ำไนล์กลายเป็นเลือดและทุกสิ่งในน้ำนั้นตาย เทพเจ้าทั้งสองไม่สามารถช่วยเหลือใด ๆ พวกเขาได้เลย   แต่ฟาโรห์ปฏิเสธไม่ยอมให้คนอิสราเอลไปทั้งนี้เพราะพวก​ที่​ใช้​เวท​มนตร์​คาถา​แห่ง​อียิปต์​ก็​ทำ​ได้​เหมือน​กัน คน​อียิปต์​​พา​กัน​ขุด​หลุม​ตาม​ริม​แม่น้ำ​ไนล์​หา​น้ำ​ดื่ม เพราะ​พวก​เขา​ดื่ม​น้ำ​ใน​แม่น้ำ​ไนล์​ไม่ได้ (อพยพ 7:22-24)

2. ภัยพิบัติจากกบ (อพยพ 8:1-15)

Heqet

หลังจากแม่น้ำไนล์กลายเป็นเลือดได้ 7 วัน พระยาห์เวห์ทรงให้เกิดภัยพิบัติที่ 2 นั่นคือ ภัยพิบัติจากกบ ทั้งนี้เพราะคนอียิปต์ นับถือเทพเจ้าองค์หนึ่ง  คือ  เฮเกท (Heqet) เป็นพวกมนุษย์กบ เพราะบางทีก็ปรากฎร่างเป็นกบทั้งตัว  แต่บางทีก็ปรากฎตัวในรูปของมนุษย์หัวเป็นกบ  ได้รับการยกย่องเป็นเทพเจ้าแห่งการพูด 
กบมารังควานคนอิยิปต์ไปทั่ว จนฟาโรห์ทรงตรัสให้โมเสสและอาโรนร้องทูลต่อพระยาห์เวห์ให้หยุดภัยพิบัตินี้และจะยอมปล่อยคนอิสราเอล  (อพยพ 8:8)  หลังจากนั้นกบตายเกลื่อนเต็มประเทศอียิปต์แต่ฟาโรห์กลับพระทัยไม่ยอมปล่อยคนอิสราเอล เพราะพวกวิทยาคมของอียิปต์ก็ทำได้เช่นกัน

Geb

3. ภัยพิบัติจากริ้น (อพยพ 8:16-19)

พระยาห์เวห์ทรงสั่งโมเสสบอกอาโรนให้เอาไม้เท้าตีฝุ่นดิน  ทำให้เกิดริ้นมาไต่ตอมคนอียิปต์  คราวนี้ตีไปที่ดิน ซึ่งมีเทพเจ้าเก็บ (Geb) หรือเทพแห่งพื้นโลก (god of earth)  แต่เทพเจ้าเก็บ(Geb)เอาแต่เก็บตัว ไม่รู้ไปมุดหัวอยู่ที่ไหน  ไม่ได้ออกมาช่วยอะไรคนอียิปต์  คราวนี้พวกวิทยาคมของอียิปต์ยังทูลฟาโรห์ว่า “นี่เป็นกิจการของพระเจ้า” (อพยพ 8:19) พวกวิทยาคมเริ่มเงิบหายทำอะไรไม่ได้ แต่ฟาโรห์ยังใจแข็งกระด้างไม่ยอมปล่อยคนอิสราเอล เรียกว่า "ผู้ร้ายปากแข็ง" 
ลำดับต่อไป...

4. ภัยพิบัติจากเหลือบ(อพยพ 8:20-32)

Amun

Ptah

จากริ้นไปเหลือบ  คราวนี้อาโรนและโมเสสไม่ต้องทำอะไรเลย เพราะพระยาห์เวห์บันดาลให้เกิดเหลือบขึ้นมาเอง  และยังคุมเหลือบไม่ให้มาทำร้ายคนฮีบรูที่ถูกแยกมาอยู่เมืองโกเชนได้อีกด้วย  เทพเจ้าผู้สร้างที่ชาวอียิปต์นับถือว่าสร้างโลกและจักรวาลและเทพประจำเมืองคือ เทพเจ้าอามุน (Amun) และ เทพเจ้าปตาห์ (Ptah) ไม่ได้ช่วยเหลืออะไรเลยคงจะมึนและช็อคตาตั้งกระมัง  พวกวิทยาคมของอียิปต์เงียบหายเช่นกัน แจ้งคนหายได้เลย แต่กระนั้นฟาโรห์ยังคง งงเด้ ยังไม่ยอมปล่อยคนอิสราเอล 

ยังไม่หนำใจ โดนจัดใหญ่ ลำดับต่อไป...



5. ภัยพิบัติโรคระบาดในฝูงสัตว์ (อพยพ 9:1-7)

Atum

อพยพ 9:3-4  ​นี่​แน่ะ ​พระ​หัตถ์​ของ​พระ​ยาห์เวห์​จะ​ทำ​ให้​ฝูง​ปศุ​สัตว์​ใน​ทุ่ง​นา ฝูง​ม้า ฝูง​ลา ฝูง​อูฐ ฝูง​โค และ​ฝูง​แพะ​แกะ เป็น​โรค​ระบาด​ร้ายแรง แต่​พระ​ยาห์เวห์​จะ​ทรง​ทำ​ต่อ​ฝูง​ปศุ​สัตว์​ของ​อิสราเอล​ต่าง​กับ​ฝูง​ปศุ​สัตว์​ของ​อียิปต์ สัตว์​ทุก​ตัว​ของ​คน​อิสราเอล​จะ​ไม่​ตาย 

พระยาห์เวห์ทำให้เกิดโรคระบาดกับฝูงสัตว์เลี้ยงของคนอียิปต์ทั้งนี้เพราะชาวอียิปต์เชื่อว่ามีเทพเจ้าผู้ปกป้องฝูงสัตว์คือ เทพเจ้าอาตุม (Atum) แปลว่า“ทำให้บริบูรณ์”  แต่คราวนี้ฝูงสัตว์ของคนอียิปต์ตายสูญสิ้นบริบูรณ์  ยกเว้นสัตว์เลี้ยงของคนอิสราเอลไม่ตายเลยสักตัวเดียว  พวกวิทยาคมอียิปต์เงียบไปอีกเช่นเคย สงสัยทำวีซ่าเตรียมออกนอกประเทศอยู่  ฟาโรห์ยังไม่ยอมเช่นเดิม

อพยพ 9:7 ​ฟาโรห์​ทรง​ใช้​คน​ไป​ดู​และ​พบว่า ฝูง​ปศุ​สัตว์​ของ​อิสราเอล​ไม่​ตาย​สัก​ตัว​เดียว แต่​พระ​ทัย​ของ​ฟาโรห์​ยัง​แข็ง​กระด้าง ไม่​ทรง​ยอม​ปล่อย​ให้​ประชากร​ไป

Thoth

6. ภัยพิบัติจากการเป็นฝี​พุพอง (อพยพ 9:8-12)
คนอียิปต์นับถือเทพเจ้า 2 องค์ที่คนอิยิปต์มองว่าเป็นเทพเจ้าแห่งการเยียวยารักษาในฝ่ายภายภาพของพวกเขา  
องค์แรกคือ   ทอธ (Thoth)เทพเจ้าแห่ง ยารักษาโรค
องค์ที่ 2 คือ อิมโฮเตป (Imhotep) เทพเจ้าแห่งการแพทย์ 
คนอียิปต์ทำพิธีบูชายัญมนุษย์ให้แก่เทพเจ้าทั้งสองนี้  โดยการจับเผาคนทั้งเป็นบนแท่นบูชา และเอาเถ้าถ่านโปรยไปในอากาศ ซึ่งพวกเขาเชื่อว่าเขม่าที่ลอยฟุ้งนั้นเป็นดังการอวยพรที่จะตกลงเหนือผู้คนต่างๆ  ดังนั้น พระยาห์เวห์จึงทรงตรัสกับโมเสสว่า 
อพยพ 9:8-9   ​...เจ้า​จง​กำ​เขม่า​จาก​เตา​ให้​เต็ม​กำ​มือ แล้ว​ให้​โมเสส​ซัด​ขึ้น​ไป​ใน​อากาศ​ต่อ​หน้า​ฟาโรห์​เขม่า​นั้น​จะ​กลาย​เป็น​ฝุ่น​ปลิว​ไป​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์ ทำ​ให้​เกิด​เป็น​ฝี​แตก​ลาม​ทั้งตัว​คน​และ​สัตว์​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์​

คนอียิปต์คงนึกว่าเป็นฝีมือของเทพเจ้าของเขา สุดท้ายเป็นฝีที่มือแทน  พวกวิทยาคมของอียิปต์ไม่กล้าโผล่มาเพราะเป็นฝีเหมือนกัน

Horus

7. ภัยพิบัติจากลูกเห็บ (อพยพ 9:13-35)

Hathor

ครั้งนี้พระยาห์เวห์สำแดงฤทธานุภาพที่ยิ่งใหญ่ เพื่อให้คนอียิปต์รู้ว่า ไม่มีใครหน้าไหน เทพองค์ใดใหญ่กว่าพระองค์อีกแล้ว  “...เพื่อเจ้าจะได้รู้แน่ว่า  ทั่วโลกไม่มีผู้ใดจะเปรียบกับเราได้” (อพยพ 9:14) 
ไม่มีเทพเจ้าองค์ใดของอียิปต์ช่วยพวกเขาได้เลย  โมเสสชูไม้เท้าขึ้นยังท้องฟ้า  พระยาห์เวห์ทรงบันดาลให้มีเสียงฟ้าร้อง มีลูกเห็บ และไฟตกลงมาบนแผ่นดิน 
เทพเจ้าฮาธอร์ (Hathor)  และ เทพเจ้าฮอรัส (Horus) ซึ่งเทพแห่งท้องฟ้าของอียิปต์ก็หยุดยั้งพระยาห์เวห์ไม่ได้  พวกวิทยาคมของอียิปต์เงียบไปอีกเช่นเคย สงสัยเผ่นหนีไปแล้ว




8. ภัยพิบัติจากฝูงตั๊กแตน (อพยพ 10:1-20)

Anubis

Min

บรรดาข้าราชการทูลฟาโรห์ว่า “คนนี้จะเป็นบ่วงแร้วดักเราไปนานเท่าใด  ขอทรงพระกรุณาปลดปล่อยคนเหล่านั้นให้ไปนมัสการพระเจ้าของเขาเถิด  พระองค์ยังไม่ทราบหรือว่าอียิปต์กำลังพินาศแล้ว” (อพยพ 10:7) 

พวกข้าราชการคงจะเหน็ดเหนื่อยกับภัยพิบัติต่าง ๆ แต่ฟาโรห์ก็ยังพระทัยแข็งกระด้าง  พระยาห์เวห์ทรงบันดาลให้ลมตะวันออกพัดหอบฝูงตั๊กแตนมา..  มันปกคลุมพื้นแผ่นดินจนแลมืดไป  ทำให้เทพเจ้าแห่งความอุดมสมบูรณ์(God of fertility) อย่างเทพเจ้ามิน (Min) และ เทพเจ้าไอซิส (Isis) เทพเจ้าแห่งสุขภาพพลานามัย(God of Health) เงียบสนิท ไม่คิดจะทำอะไร  รวมไปถึงเทพเจ้าอนูบิส (Anubis)  เป็นเทพเจ้าที่ปกป้องพืชผลของชาวอียิปต์  ดังนั้นพระยาห์เวห์จึงทรงส่งฝูงตั๊กแตนลงมากินพืชผลการเกษตรของชาวอียิปต์   อนูบิส (Anubis) จึงถูกจัดการและพ่ายแพ้ไป

9. ภัยพิบัติจากความมืด (อพยพ 10:21-29)

Ra

21 ​พระ​ยาห์เวห์​ตรัส​กับ​โมเสส​ว่า “จง​ชู​มือ​ของ​เจ้า​ขึ้น​สู่​ท้องฟ้า เพื่อให้​มี​ความ​มืด​ทั่ว​แผ่นดิน​อียิปต์ เป็น​ความ​มืด​จน​สัมผัส​ได้”
22 ​โมเสส​จึง​ชู​มือ​ขึ้น​สู่​ท้องฟ้า แล้ว​ความ​มืด​ทึบ​ก็​เกิดขึ้น​ทั่ว​แผ่นดิน​​อียิปต์​สาม​วัน

เมื่อโมเสสชูมือขึ้นสู่ท้องฟ้าก็เกิดความมืดทึบทั่วอียิปต์ตลอด 3 วัน  เทพเจ้าแห่งพระอาทิตย์ อย่างเทพเจ้ารา (Ra) เทพเจ้าแห่งดวงอาทิตย์ 

เทพเจ้าชั้นสูงสุดของอียิปต์ คือ  RA ซึ่งเป็นเทพเจ้าแห่งดวงอาทิตย์ ซึ่งเป็นหัวหน้า เป็นบิดาและผู้พิพากษาสูงสุดของพวกเทพเจ้าก็ไม่สามารถจะช่วยส่องแสงให้กับคนอียิปต์  สงสัยเทพเจ้ารา (Ra) คงจะลาพักร้อนไปแล้ว 
ดูเหมือนว่าฟาโรห์จะยอมแพ้ เรียกโมเสสเข้าเฝ้า เพื่อจะปล่อยคนอิสราเอลให้เป็นไท
อพยพ 10:24 -29 ​
24 ฟาโรห์​จึง​ทรง​เรียก​โมเสส​เข้า​เฝ้า ตรัส​ว่า “พวก​เจ้า​จง​ไป​นมัสการ​พระ​ยาห์เวห์​เถิด แต่​ให้​ฝูง​แกะ​และ​ฝูง​โค​อยู่ ส่วน​เด็กๆ ไป​กับ​พวก​เจ้า​ได้”
25 ​โมเสส​จึง​กราบ​ทูล​ว่า “ฝ่า​พระ​บาท​ต้อง​ประทาน​เครื่อง​สัตว​บูชา​และ​เครื่องบูชา​เผา​ทั้งตัว​แก่​พวก​ข้า​พระ​บาท​ด้วย เพื่อ​จะ​ได้​เตรียม​ถวาย​บูชา​ต่อ​พระ​ยาห์เวห์​พระ​เจ้า​ของ​พวก​ข้า​พระ​บาท
26 ​พวก​ข้า​พระ​บาท​ต้อง​นำ​ฝูง​ปศุ​สัตว์​ไป​ด้วย ขาด​ไม่ได้​สัก​ตัว​เดียว เพราะ​ว่า​จะต้อง​เอา​สัตว์​จาก​ฝูง​เหล่า​นั้น​ไป​ถวาย​พระ​ยาห์เวห์​พระ​เจ้า​ของ​พวก​ข้า​พระ​บาท นอก​จาก​นี้​พวก​ข้า​พระ​บาท​ยัง​ไม่​ทราบ​ว่า​จะต้อง​เอา​สัตว์​ตัว​ไหน​ถวาย​พระ​ยาห์เวห์จ​นกว่า​จะ​ถึง​ที่​นั่น”
27 ​แต่​พระ​ยาห์เวห์ท​รง​ทำ​ให้​พระ​ทัย​ฟาโรห์​กระด้าง ฟาโรห์​จึง​ไม่​ทรง​ยอม​ปล่อย​พวก​เขา​ไป
28 ​ฟาโรห์​มี​รับสั่ง​แก่​โมเสส​ว่า “ไป​ให้​พ้น ระวัง​ตัว​ให้​ดี​เถอะ อย่า​มา​ให้​เรา​เห็น​หน้า​อีก​เลย เพราะ​ถ้า​เจ้า​เห็น​หน้า​เรา​วัน​ไหน เจ้า​จะ​ตาย​วัน​นั้น”
29 ​โมเสส​จึง​กราบ​ทูล​ว่า “ฝ่า​พระ​บาท​ตรัส​ถูก​แล้ว ข้า​พระ​บาท​จะ​ไม่​มา​ให้​ฝ่า​พระ​บาท​เห็น​หน้า​อีก​เลย”

แต่แล้วฟาโรห์ก็ยังใจแข็งกระด้างไม่ยอมปล่อยคนอิสราเอลออกไป และยังไล่โมเสสไม่ให้กลับมาอีก มันก็เป็นไปตามนั้น  เพราะภัยพิบัติที่จะทำให้ฟาโรห์ต้องยอมคือภัยพิบัติครั้งที่ 10 ซึ่งเป็นครั้งสุดท้าย นั่นคือ

10. ภัยพิบัติจากการฆ่าบุตรหัวปี(อพยพ 11,12:29-32)
อพยพ 11:1-5  
1 ​พระ​ยาห์เวห์​ตรัส​กับ​โมเสส​ว่า “เรา​จะ​นำ​ภัย​พิบัติ​มา​สู่​ฟาโรห์​และ​อียิปต์​อีก​อย่าง​เดียว หลังจาก​นั้น​ฟาโรห์​จะ​ปล่อย​พวก​เจ้า​ไป​จาก​ที่นี่ เมื่อ​เขา​ปล่อย​พวก​เจ้า​ไป เขา​จะ​ไล่​พวก​เจ้า​ออก​จาก​ที่นี่​จน​หมด​อย่าง​แน่นอน...
4 ​โมเสส​ประกาศ​ว่า “​พระ​ยาห์เวห์​ตรัส​ดังนี้​ว่า ‘เวลา​ประมาณ​เที่ยง​คืน เรา​จะ​ออกไป​ท่ามกลาง​อียิปต์
5 ​และ​ลูก​หัวปี​ทั้งหมด​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์​จะ​ตาย ตั้งแต่​พระ​ราช​บุตร​หัวปี​ของ​ฟาโรห์​ผู้​ประทับ​บน​พระ​ที่​นั่ง จนถึง​บุตร​หัวปี​ของ​ทาส​หญิง​ผู้​อยู่​หลัง​เครื่อง​โม่​แป้ง ทั้ง​ลูก​หัวปี​ของ​สัตว์​ด้วย

ภัยพิบัตินี้คือ การฆ่าบุตรหัวปี โดยพระยาห์เวห์ทรงให้โมเสสทำบอกคนอิสราเอลให้ถือพิธีปัสกาครั้งแรก คือ การฆ่าแกะหัวปีนำเลือดของแกะหัวปีมาทาที่วงกบประตูบ้านเพื่อให้ทูตแห่งความตายผ่านเว้นไป นี่คือ ปัสกา คือ การผ่านเว้น(Passover) ไม่ต้องถูกการประหารบุตรหัวปี

อพยพ 12:2-12 

2 “ให้​เดือน​นี้​เป็น​เดือน​เริ่มต้น​สำหรับ​พวก​เจ้า ให้​เป็น​เดือน​แรก​ใน​ปี​สำหรับ​พวก​เจ้า
3 ​จง​สั่ง​ชุมนุม​ชน​อิสราเอล​ทั้งสิ้น​ว่า ใน​วันที่​สิบ​เดือน​นี้ ให้​แต่​ละ​คน​เตรียม​ลูก​แกะ​ตัว​หนึ่ง​ให้​ตนเอง​ตาม​ครอบครัว​ของ​บรรพ​บุรุษ ​บ้าน​ละ​หนึ่ง​ตัว...
6 ​จง​เ​ก็​บ​ไว้​ให้​ดี​ถึง​วันที่​สิบ​สี่​เดือน​นี้ แล้ว​ใน​เย็น​วัน​นั้น ให้​ที่​ประชุม​ของ​ชุมนุม​ชน​อิสราเอล​ทั้งหมด​ฆ่า​ลูก​แกะ​นั้น
7 ​แล้ว​เอา​เลือด​ทา​ที่​วง​กบ​ประตู​ทั้ง​ด้านบน​และ​ด้านข้าง​ทั้ง​สอง​ข้าง​ของ​บ้าน​ที่​พวก​เขา​เลี้ยง​กัน​นั้น​ด้วย

8 ​ใน​คืน​วัน​นั้น​ให้​พวก​เขา​กิน​เนื้อ​ปิ้ง​กับ​ขนม​ปัง​ไร้​เชื้อ​และ​ผัก​รส​ขม...

12 ​เพราะ​ใน​คืน​วัน​นั้น เรา​จะ​ผ่าน​ไป​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์ และ​เรา​จะ​ประหาร​ลูก​หัวปี​ทั้งหมด​ใน​แผ่นดิน​อียิปต์​ทั้ง​ของ​มนุษย์​และ​ของ​สัตว์ และ​เรา​จะ​พิพากษา​ลงโทษ​พระ​ทั้งหมด​ของ​อียิปต์ เรา​คือ​พระ​ยาห์เวห์

13 ​แต่​เลือด​ตาม​บ้าน​ที่​เจ้า​ทั้ง​หลาย​อยู่​นั้น จะ​เป็น​หมาย​สำคัญ​สำหรับ​พวก​เจ้า เมื่อ​เรา​เห็น​เลือด​นั้น เรา​จะ​ผ่าน​เว้น​พวก​เจ้า​ไป จะ​ไม่​มี​ภัย​พิบัติ​เกิด​แก่​พวก​เจ้า ขณะที่​เรา​โจมตี​แผ่นดิน​อียิปต์​​​​

Meskhenet

เทพเจ้าของอียิปต์คือ เทพเจ้านัท (Nut) เป็นเทพเจ้าแห่งท้องฟ้านั้นยังเป็นเทพเจ้าองค์เดียวที่สามารถจะยับยั้งความตายเอาไว้ได้   แต่ในครั้งนี้บุตรหัวปีทุกคนในอียิปต์ตั้งแต่พระราชบุตรหัวปีของฟาโรห์  จนถึงบุตรหัวปีของเชลยที่อยู่ในคุกมืดและสัตว์เลี้ยงทุกตัวถูกทูตแห่งความตายสังหารหมด

แม้แต่เทพเจ้า เมสคเน้ทท์ (Meskhenet) เทพเจ้าแห่งการคุ้มครองเด็กๆ (God of childbirth) ของอียิปต์ ก็ไม่สามารถช่วยกู้ชีวิตของบุตรหัวปีคนอียิปต์ได้

และครั้งนี้เองที่ฟาโรห์ยอมให้โมเสสและอาโรนนำคนอิสราเอลออกจากอียิปต์

จึงเป็นบทสรุปว่า พระยาห์เวห์พระเจ้าของอิสราเอล ยิ่งใหญ่เหนือกว่าบรรดาเทพเจ้าต่างๆของอียิปต์