บทความเรื่อง "10
ประเด็นเกี่ยวกับอาณาจักร" โดย Philip Kavilar
ในช่วงวาระที่ผ่านมา
ผู้นำคริสเตียนหลายๆคนได้ขยายขอบเขตและนิมิตของตนมากขึ้น จากนิมิตของ “โบสถ์”
สู่นิมิตของ “อาณาจักร”
ในสมัยก่อน ผู้คนมักจดจ่อกับนิมิตของโบสถ์และการเพิ่มพูนสมาชิกในโบสถ์
แต่ในระยะหลัง ผู้คนก็เริ่มจดจ่อกับนิมิตของอาณาจักรและพระกายมากขึ้น
ในนิมิตของอาณาจักร ผู้เชื่อไม่เพียงแต่จดจ่ออยู่กับโบสถ์ของตนเท่านั้น
แต่ผู้เชื่อยังให้ความสำคัญกับโบสถ์อื่นๆและผลักดันความเป็นน้ำหนึ่งใจเดียวของคริสตจักร
นอกจากนี้ ในนิมิตแห่งอาณาจักร
ผู้เชื่อไม่เพียงแต่ใส่ใจการเก็บเกี่ยวเพียงอย่างเดียว
แต่ผู้เชื่อยังใส่ใจการนำอาณาจักรพระเจ้าเข้าไปยังภูเขาทั้ง7
เพื่อให้การปกครองของพระเจ้าไม่เพียงแต่มีผลต่อในโบสถ์เท่านั้น แต่ให้มีผลต่อสังคมด้วย
เพื่อที่จะขยายความเกี่ยวกับอาณาจักรให้มากขึ้น
ผมจึงได้แปลบทความ Ten
Points About the Kingdom (10 ประเด็นเกี่ยวกับอาณาจักร)
ที่เขียนโดย โจนาธาน เวลตัน หวังว่าเมื่อเพื่อนๆได้ชมบทความสั้นๆนี้แล้ว
เพื่อนๆจะมีความหวังในอาณาจักรพระเจ้ามากยิ่งขึ้น ขอพระคุณจงดำรงกับเพื่อนๆทุกท่าน (Philip Kavilar)
หมายเหตุ คำว่า “อาณาจักร” แปลมาจากคำว่า Kingdom ซึ่งพระคัมภีร์ไทยบางฉบับ
ไม่ได้แปลคำนี้เป็น “อาณาจักร”
แต่แปลเป็น “แผ่นดิน” แทน ดังนั้นแล้ว
ในบริบทนี้ คำว่า “อาณาจักร” กับ “แผ่นดิน” จึงมีความหมายเหมือนกัน ( อาณาจักรพระเจ้า = แผ่นดินของพระเจ้า), (อาณาจักรสวรรค์ = แผ่นดินสวรรค์)
1. อาณาจักร(Kingdom)
เป็นการรวมกันของศัพท์สองคำก็คือคำว่า กษัตริย์(King) และ
ขอบเขต(Domain) สรุปแล้วคำว่าอาณาจักร มีความหมายที่สื่อถึง ขอบเขตที่กษัตริย์ทรงปกครองและมีอิทธิพล
2. “อาณาจักรพระเจ้า” กับ “อาณาจักรสวรรค์” ตามสำนวนที่ใช้ในศตวรรษแรก
นับว่าเป็นสิ่งเดียวกัน
3. พระเยซูสอนว่า อาณาจักรไม่ได้เป็นของโลก
และไม่ได้มาด้วยหมายสำคัญที่สังเกตเห็นได้ (ลูกา 17:20) (ยอห์น 18:36)
4.
อาณาจักรคือ ความชอบธรรม สันติสุข
และความชื่นชมยินดีในพระวิญญาณบริสุทธิ์ และพวกเราล่วงรู้ได้ว่า อาณาจักรมาถึงแล้ว
ก็ต่อเมื่อความมืดถูกขจัดออกไป (มัทธิว 12:28) (ลูกา 10:9) (ลูกา 11:20) (วิวรณ์ 12:10)
5. พระเยซู ในฐานะที่เป็นบุตรดาวิด พระเมสสิอาห์และองค์จอมกษัตริย์ ทรงได้รับอาณาจักรจากพระบิดา
และพระองค์ประทานอาณาจักรนี้แก่ผู้เชื่อทุกคน
ผู้เชื่อทุกคนจึงเป็นทายาทแห่งอาณาจักร (ลูกา 12:32)
6. ในฐานะผู้เชื่อและบุตรขององค์จอมกษัตริย์ พวกเราทุกคนเป็นทูตแห่งอาณาจักร
เป็นปุโรหิตหลวง และเป็นประชาชาติที่บริสุทธิ์ (2 โครินธ์ 5:20) (1 เปโตร 2:9-10)
7. นับตั้งแต่ศตวรรษที่ 1
การปกครองแห่งอาณาจักรของพระเจ้าได้แผ่ขยายและเพิ่มพูนขึ้นตลอดมา
แม้ว่าพวกเราจะไม่รู้สึกก็ตาม (อิสยาห์ 9:7) (มาระโก 4:26-29)
8. อาณาจักร เป็นดั่งต้นไม้ที่ค่อยๆเติบโตจนใหญ่ที่สุดในสวน
เป็นดั่งขนมปังที่มียีสต์จนฟูขึ้นเป็นก้อนใหญ่
และเป็นดั่งภูเขาที่ขยายออกจนเติมเต็มแผ่นดินโลก (ดาเนียล 2:35) (ดาเนียล 2:44) (มัทธิว 13:31-33)
9. อาณาจักรพระเจ้ากำลังจะยึดครองอาณาจักรอื่นๆ
จนท้ายสุดทุกอาณาจักรจะอยู่ใต้การปกครองขององค์พระผู้เป็นเจ้า (วิวรณ์ 11:15)
10. ท้ายสุดแล้ว วันหนึ่ง พระเยซูจะมอบอาณาจักรพระเจ้าแก่พระบิดา (1 โครินธ์ 15:24)
แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น