บทความเรื่อง "ความบริสุทธิ์ไม่ได้หมายถึงความขาวจั๊วะ"
โดย Haiyong Kavilar
เมื่อคริสเตียนนมัสการพระเจ้า
วลีหนึ่งที่มักจะมีการเอื้อนเอ่ยคือ “พระเจ้าทรงบริสุทธิ์”คำว่าบริสุทธิ์นี้
เมื่อดูจากรากภาษาไทยแล้ว จะให้ภาพของความขาวสะอาดหรือขาวจั๊วะ
แต่ในรากภาษาของพระคัมภีร์ คำว่าบริสุทธิ์ ไม่ได้หมายถึงความขาวสะอาด แต่หมายถึง
“การแยกไว้เป็นพิเศษ” (Set
Apart)
ในพระคัมภีร์ฉบับภาษาไทยคำว่าบริสุทธิ์
แปลมาจากคำว่า Kadosh ในภาษาฮีบรู และแปลมาจากคำว่า Hagios ในภาษากรีก ซึ่งรากศัพท์ของคำนี้
ไม่ว่าจะเป็นภาษาฮีบรูหรือภาษากรีก ต่างมีความหมายที่แปลว่า “แยกไว้เป็นพิเศษ” หรือ
“แตกต่างจากทั่วๆไป”
ผู้ชายคนหนึ่งอาจรู้จักกับผู้หญิงหลายๆคน
แต่จะมีผู้หญิงคนหนึ่งที่เป็นคนพิเศษสำหรับเขา แม้ว่าโลกนี้จะมีผู้หญิงมากมาย
แต่สำหรับชายคนนี้แล้ว จะมีผู้หญิงคนหนึ่งที่ถูกแยกไว้เป็นพิเศษ สำหรับเขาแล้วผู้หญิงคนนี้จะแตกต่างจากผู้หญิงทั่วๆไป
คำว่า “แยกไว้เป็นพิเศษ” หรือ “แตกต่างจากทั่วๆไป” นี้คือรากศัพท์ของคำว่า
บริสุทธิ์ ตามภาษาเดิมของพระคัมภีร์
เมื่อพระคัมภีร์กล่าวว่า
“พระเจ้าทรงบริสุทธิ์” ตามรากศัพท์แล้ว วลีนี้ไม่ได้มีความหมายว่า พระเจ้าทรงขาวสะอาด
(ในความเป็นจริงพระเจ้าก็ทรงชอบธรรมและขาวสะอาด) แต่หมายความว่าพระเจ้าทรงเป็นบุคคลที่แตกต่างจากบุคคลอื่น
ในมิติของการนมัสการเมื่อเราร้องว่า “พระเจ้าทรงบริสุทธิ์” ตามภาษาของพระคัมภีร์แล้วเรากำลังหมายความว่า
พระเจ้าทรงเป็นคนพิเศษสำหรับเรา แม้ว่าจักรวาลนี้จะมีสิ่งต่างๆมากมาย
ไม่ว่าจะเป็นมนุษย์หรือทูตสวรรค์ แต่พระเจ้าทรงเป็นคนพิเศษที่แตกต่างจากสิ่งอื่นทั่วไป
เมื่อเรากล่าวว่าพระเจ้าทรงบริสุทธิ์ เรากำลังให้เกียรติกับพระเจ้าว่า
พระองค์ทรงเป็นคนพิเศษสำหรับเรา คำว่าบริสุทธิ์ที่มีรากศัพท์ว่า “แยกไว้เป็นพิเศษ”
เป็นศัพท์ที่ให้ภาพในมิติของความสัมพันธ์ที่ว่า
แม้ว่าเราจะมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่นๆมากมาย แต่พระเจ้าถือว่าเป็นคนพิเศษสำหรับเรา
พระคัมภีร์ไม่ได้กล่าวถึงความบริสุทธิ์ของพระเจ้าอย่างเดียวเท่านั้น
แต่ยังกล่าวถึงความบริสุทธิ์ของผู้เชื่อที่เป็นมนุษย์ด้วย
(1 เปโตร 1:14-15) แต่พระองค์ผู้ทรงเรียกพวกท่านนั้นบริสุทธิ์อย่างไร
พวกท่านเองก็จงเป็นคนบริสุทธิ์ในชีวิตทุกด้านอย่างนั้น
เพราะมีคำเขียนไว้แล้วว่า “พวกท่านจงเป็นคนบริสุทธิ์
เพราะเราเองบริสุทธิ์”
การดำเนินชีวิตที่บริสุทธิ์ตามรากภาษาแล้วหมายถึงการดำเนินชีวิตที่แตกต่างจากคนทั่วๆไป
ในพระคัมภีร์ผู้เชื่อทุกคนถูกขนานนามว่า ธรรมมิกชน (Saint) ศัพท์คำนี้มีรากภาษาอันเดียวกับ “การแยกไว้เป็นพิเศษ”เหมือนกับคำว่าบริสุทธิ์
นี่หมายความว่าในสายตาของพระเจ้า ผู้เชื่อคือคนพิเศษสำหรับพระองค์
และพระองค์ทรงปรารถนาให้ผู้เชื่อดำเนินชีวิตที่แตกต่างจากคนทั่วไป
การดำเนินชีวิตที่บริสุทธิ์(การดำเนินชีวิตที่แตกต่างจากคนทั่วไป)
จึงไม่ได้หมายถึงการหลีกเลี่ยงบาปที่คนทั่วไปทำกันเท่านั้น
แต่หมายถึงการดำเนินชีวิตที่ล้นด้วยความรักและประกอบไปด้วยฤทธิ์เดช
พระเจ้าไม่เพียงอยากให้ผู้เชื่อแตกต่างจากคนทั่วไปในแง่นิสัยเท่านั้น
พระองค์อยากให้ผู้เชื่อแตกต่างจากคนทั่วไปในแง่ฤทธิ์เดชด้วย
เรื่องเหนือธรรมชาติที่เป็นเรื่องไม่ธรรมดาสำหรับคนทั่วไป (เช่น การรักษาโรค
การเผยพระวจนะ ฯลฯ) ควรจะเป็นเรื่องธรรมดาสำหรับผู้เชื่อ
หนังสือแนะนำเพิ่มเติม
คริสตจักรกลับสู่รากแห่งพันธสัญญา
เขียนโดย โรเบิร์ต ดี. ไฮด์เลอร์
ที่มาของรูป
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น