ความเข้าใจผิดที่1 วันสะบาโตเป็นวันอาทิตย์
ตามขนบของชาวยิว สะบาโตเริ่มตั้งแต่เย็นวันศุกร์จวบจนเย็นวันเสาร์ เมื่อพระคัมภีร์เขียนถึงวันสะบาโต ไม่ว่าจะเป็นภาคพันธสัญญาเดิมหรือภาคพันธสัญญาใหม่ สะบาโตก็ยังคงเป็นเย็นวันศุกร์จวบจนเย็นวันเสาร์ ในพระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่เมื่อเหล่าอัครทูตไปประกาศพระกิตติคุณกับชาวยิวที่ธรรมศาลาในวันสะบาโต พวกอัครทูตก็กำลังประกาศพระกิตติคุณในวันเสาร์ เพราะช่วงเช้าวันเสาร์เป็นช่วงที่ชาวยิวมารวมตัวกันในธรรมศาลา ถ้าว่ากันตามพระคัมภีร์แล้ว ในภาคพันธสัญญาเดิมสะบาโตเริ่มต้นตั้งแต่เย็นวันศุกร์จนถึงเย็นวันเสาร์ ในภาคพันธสัญญาใหม่ก็ยังคงเป็นเช่นนี้ไม่เปลี่ยนแปลง มีบางคนเข้าใจว่า ในพันธสัญญาเดิมวันสะบาโตคือวันเสาร์ แต่ในพันธสัญญาใหม่วันสะบาโตกลายเป็นวันอาทิตย์ ความเข้าใจนี้เป็นความเข้าใจผิดและไม่สอดคล้องกับพระคัมภีร์
ความเข้าใจผิดที่2 วันสะบาโตเริ่มต้นในยามเช้า
ปฏิทินสากลในยุคปัจจุบัน ก็เริ่มนับวันใหม่ตอนเที่ยงคืน แต่ในวัฒนธรรมของพระคัมภีร์ วันใหม่จะเริ่มนับตั้งแต่ดวงอาทิตย์ตก ในพระคัมภีร์เมื่อพระเจ้าทรงเนรมิตสร้าง พระคัมภีร์ได้เขียนถึงการขึ้นวันใหม่ไว้ว่า
(ปฐมกาล 1:5) เวลาเย็นและเวลาเช้า เป็นวันแรก
(ปฐมกาล 1:8) มีเวลาเย็นและเวลาเช้า เป็นวันที่สอง
(ปฐมกาล 1:13) มีเวลาเย็นและเวลาเช้า เป็นวันที่สาม
สังเกตได้ว่าในหนังสือปฐมกาล พระคัมภีร์เขียนถึงเวลาเย็นก่อนเวลาเช้า เพราะการนับวันตามวัฒนธรรมของพระคัมภีร์ วันใหม่จะเริ่มขึ้นในตอนเย็นไม่ใช่ตอนเช้า ในธรรมเนียมยิวอันเป็นธรรมเนียมที่มีรากฐานมาจากพระคัมภีร์ การนับวันใหม่จะเริ่มนับตั้งแต่ 18:00 น. ด้วยเหตุนี้ วันสะบาโตจึงเริ่มตั้งแต่เย็นวันศุกร์จนถึงเย็นวันเสาร์
ความเข้าใจผิดที่3 คริสตจักรในพระคัมภีร์ประชุมกันในวันสะบาโต
ในพระคัมภีร์ (ดู กิจการ 20:7) ได้อธิบายว่าคริสตจักรมาทำพิธีหักขนมปังในวันต้นสัปดาห์หรือวันอาทิตย์ และในจดหมายฝากของเปาโล (ดู 1 โครินธ์ 16:2) ก็ยังได้อธิบายว่า ผู้เชื่อมารวมตัวกันเพื่อถวายทรัพย์ในวันอาทิตย์ ตามรากฐานที่อัครทูตวางไว้ คริสตจักรในพันธสัญญาใหม่ไม่ได้มาชุมนุมกันในวันเสาร์หรือวันสะบาโต แต่มาชุมนุมกันในวันอาทิตย์หรือวันต้นสัปดาห์ และถ้าดูเอกสารบันทึกจากเหล่าปิตาจารย์(Church Father) ผู้นำคริสตจักรในยุคแรกต่างก็บันทึกว่าคริสตจักรในสมัยแรกมาชุมนุมกันในวันอาทิตย์
มีบางคนเข้าใจว่า “คริสตจักรสมัยแรกมาประชุมกันในวันสะบาโต แต่ในศตวรรษที่4 เมื่อมีการปฏิรูปศาสนาในกรุงโรม คริสตจักรก็ได้เปลี่ยนมาประชุมในวันอาทิตย์“
ความเข้าใจนี้ก็เป็นความเข้าใจผิดและไม่สอดคล้องกับเอกสารบันทึกของคริสตจักรสมัยแรก เพราะตามเอกสารบันทึกทางประวัติศาสตร์ คริสตจักรก็มารวมตัวกันในวันอาทิตย์มาตั้งแต่แรกแล้ว และเหตุที่คริสตจักรมาประชุมในวันอาทิตย์ ก็เนื่องจากความเชื่อที่ว่าพระเยซูทรงเป็นขึ้นในวันอาทิตย์ วันอาทิตย์จึงมีชื่อเรียกอีกอย่างหนึ่งว่าวันขององค์พระผู้เป็นเจ้า (เพราะองค์พระผู้เป็นเจ้าทรงเป็นขึ้นในวันนี้)
ความเข้าใจผิดที่4
การรวมตัวนมัสการพระเจ้าในวันอาทิตย์คือการถือสะบาโต
ในพระคัมภีร์ภาคพันธสัญญาใหม่ กล่าวถึงการรวมตัวกันในวันอาทิตย์(วันต้นสัปดาห์) แต่พระคัมภีร์ไม่ได้กล่าวว่าการรวมตัวในวันอาทิตย์คือการถือสะบาโต การรวมตัวกันในวันอาทิตย์ไม่ได้มีนัยยะที่เกี่ยวข้องกับสะบาโตแต่ประการใด การรวมตัวกันในวันอาทิตย์คือการเฉลิมฉลองวันที่พระเยซูทรงเป็นขึ้น ส่วนการถือรักษาสะบาโตในช่วงวันเสาร์ก็เป็นอีกเรื่องหนึ่ง การรวมตัวในวันอาทิตย์กับการถือสะบาโตในวันเสาร์เป็นสองเรื่องที่ไม่เกี่ยวกัน และพระคัมภีร์ก็ไม่ได้เชื่อมโยงสองเรื่องนี้เข้าหากันด้วย ดังนั้นการพูดว่า “มาโบสถ์ในวันอาทิตย์คือการรักษาสะบาโต” จึงเป็นคำกล่าวที่ไม่สอดคล้องกับบริบทของพระคัมภีร์
Philip Kavilar นักวิชาการด้านฟิสิกส์ ผู้ศึกษาพระคัมภีร์เป็นงานอดิเรก เป็นผู้ที่มีของประทานด้านวิชาการและการเผยพระวจนะผสมผสานกัน ท่านมีความปรารถนาที่จะเห็นการร่วมประสานกันระหว่างพี่น้องในสายวิชาการกับพี่น้องในสายฤทธิ์เดช และหนุนใจให้คริสตจักรขับเคลื่อนในการเผยพระวจนะและการแปลภาษาแปลกๆ
